NAMÜR(ÜV)VƏT
f. və ə. mür(üv)vətsiz, insafsız.
[fars. na... və ər. mürüvvət] прил. мирвет авачир, мирветсуз, мергьяметсуз.
прил. жестокий, безжалостный, бесчеловечный, жестокосердный
sif. [fars. na… və ər. mürüvvət] Mürüvvəti olmayan, mürüvvətsiz, mərhəmətsiz. [Qədir:] Bu namürüvvət uşağını tanımırsanmı? Mir Cəlal
namürüvvət