f. yarımcan.
[fars.] сущ. куьгьн. гзаф зайиф, ччан алачир хьтин.
прил. устар. полуживой
is. [fars.] köhn. Çox zəif, yarımcan. Qonşuda lakin neçə üryan da var, – qış, boran; Giryə də var, naləvü əfğan da var, nimcan; Sən ki şəriətçisən, ey
nimcan