NƏMƏKİ(N)
f. duzlu.
sif. [fars.] Təbiətcə şux, məzəli, duzlu. O çox nəməki adamdır. – [Mirzə Ələkbər Sabir] nəməki danışmağı, şux, zərif və hazırcavablığı səbəbindən az z
Полностью »I (Xaçmaz, Quba) zarafatcıl. – Biz diyəduğ də hələ nəməki adamdu (Quba); – Usman çux nəməki adamdu (Xaçmaz) II (Naxçıvan) boyanmış tumac, gön
Полностью »