OBLIGATION

n 1. təəhhüd, öhdəlik, öhdəçilik; to undertake / to assume ~s öhdəçilik / öhdəlik götürmək; international ~s beynəlxalq öhdəçiliklər; treaty ~s sazişə görə öhdəçiliklər; government ~ dövlət öhdəçiliyi; to cancel an ~ öhdəçiliyi ləğv etmək; to carry out / to fulfil ~s öhdəçilikləri yerinə yetirmək; to deny / to renounce ~s öhdəçiliklərdən imtina etmək; long-term ~ uzunmüddətli öhdəçilik; short-term ~ qısamüddətli öhdəçilik; 2. borc; vəzifə; to feel an ~ özünü borclu hiss etmək; to discharge / to fulfil / to meet an ~ borcu yerinə yetirmək; moral ~ mənəvi borc ; social ~ ictimai borc; family ~s ailə vəzifələri; ~ to one’s parents valideynləri qarşısında borc

OBLIGATE
OBLIGATOR

Значение слова в других словарях