OCCUPATION

n 1. sənət, peşə, iş, məşğuliyyət; gainful ~ gəlir gətirən iş; pullu vəzifə; unhealthy ~ səhhət üçün zərərli iş; primary ~ əsas iş; secondary ~ köməkçi iş; Parachuting is a dangerous occupation Paraşüt idmanı təhlükəli işdir; 2. müvəqqəti istifadə (evdən və s.); müvəqqəti icarə; during his ~ of the house and land onun evi və torpağı icarəyə götürdüyü müddətdə; 3. icarəyə götürülmüş torpaq sahəsi; mülkiyyət; 4. işğal / qəsb etmə (ərazini); işğal müddəti (əsasən 2-ci Dünya Müharibəsinə aid); 5. iş; Harold and Swend gave him full occupation throughout the year Harold və Svend onu bir illik işlə təmin etdilər

OCCUPANT
OCCUPATIONAL

Значение слова в других словарях