ortancıl
ortancıl
sif. Böyüklə kiçik arasında olan; orta (bacı, qardaş və b. haqqında). Ortancıl oğul düşmənin hücumundan qorxub qaçdı
Полностью »прил. средний по возрасту (по отношению к двум другим). Ortancıl qardaş средний брат, ortancıl oğlum мой средний сын
Полностью »ORTANCIL – BÖYÜK Tacirin ortancıl oğlu da böyük qardaşı kimi cavahiri qırmağa cəsarəti çatmır (A.Şaiq)
Полностью »