OVERCOME

v 1. üstün qalib gəlmək, dəf etmək; dözmək, tab gətirmək; öhdəsindən gəlmək; boğmaq (hissi və s.); to ~ temptation nəfsin / tamahın qarşısında tab gətirmək, nəfsini basmaq; to ~ obstacles maneələri aşmaq / dəf etmək; She managed to overcome her shyness O öz utancaqlığına qalib gələ bildi; 2. çulğamaq, əhatə etmək, qapılmaq, aşıb-daşmaq (hisslər və s. haq.); I was overcome with grief and rage Məni qəm və qəzəb hissi bürümüşdü / çulğamışdı; 3. üzmək, halsızlaşdırmaq, zəiflətmək; möhkəm yormaq, əldən salmaq; to be ~ by thirst susuzluqdan əldən düşmək / üzülmək

OVERCOAT
OVERCOMPLICATE