PAXIL
[ər. bəxil] прил. пехил; // сущ. пехилди, пехил кас.
sif. [ər. bəxil] Başqasının üstünlüyünə, xoşbəxtliyinə, rifahına, müvəffəqiyyətinə, qabağa getməsinə dözməyən, bundan dilxor olan, bunu gözü götürməyə
Полностью »I прил. завистливый: 1. склонный к зависти, испытывающий чувство зависти. Paxıl adam завистливый человек, paxıl qonşu завистливый сосед 2
Полностью »I. i. envier, envious person II. s. envious; ~ baxışlar envious looks; ~ dillər envious tongues; başqasının xöşbəxtliyinə qarşı ~ olmaq to be* envious
Полностью »PAXIL Qısır rəqiblərindən qurtarmasan başını; Paxıllar, külüng alıb parçalayar daşını (M.Rahim); DARGÖZ(LÜ) Bir qurd kimi salsın yuva qəlbi də paxıllı
Полностью »