Praktika

yun. praktikos – təlim; praktike – işgüzar, fəal, kəsərli 1) təçrübə, iş, insanın məqsədəmüvafiq fəaliyyəti; 2) istehsalat praktikası: şagirdlərin, tələbələrin idarə, müəssisə və məktəblərdə müstəqil işə alışmaq məqsədi ilə keçirdikləri təcrübə işi; 3) idrakın və insan cəmiyyətinin ümumi əsası; 4) insanın maddi, məqsədyönlü fəaliyyəti; obyektiv gercəkliyin mənimsənilməsi və dəyişdirilməsi; insan cəmiyyətinin və idrakın ümumi əsası. İnsanların əsas praktika formaları maddi nemətlər istehsalı, əmək, həmçinin kütlələrin sosial münasibətlərinin dəyişdirilməsinə yönəldilmiş sosial-dəyişdirici inqilabi fəaliyyətidir.
Pozisiya
Praktikant
OBASTAN VİKİ
Praktika
Praktika — bir qayda, prinsip, bilik və düşüncəni həyata keçirmək, tətbiq etmək.

Значение слова в других словарях