f. 1) ziya, işıq, nur, şüa; 2) m. parlaqlıq.
işıq, ziya, şüa, parlaqlıq, parıltı; səliqəsiz, nizamsız; narahat, sakitlik bilməyən (Adın “pər” hissəsi türk dillərində “par”işıq kimi də
Полностью »1. небрежный, расхлябанный, безалаберный, бесшабашный; 2. невоздержанный на язык, говорящий вздор, ерунду;
Полностью »