PƏSMƏNDƏ

I
(Gəncə)
bərkdən-boşdan çıxmış. – Əli çox pəsməndə adamdı
II
(Balakən, Oğuz, Şəmkir)
yararsız. – Pəsməndə şeydi, neynirsən alıb unu? (Oğuz); – Bu pəsməndəni oana apar (Şəmkir)
PƏSMƏK
PƏSMƏTDƏMƏX’

Значение слова в других словарях