QƏNŞƏR
əvvəl. – Qənşər bö:ük danışar, so:ra kiçik; – Sən qalxozda mənnən qənşər işdiyirsən; – Qənşərdə bı kənt Göyçaya baxırdı (Ucar); – Qənşərrər adam pis yaşayırdı (Ağsu)
сущ. къаншар, къарши тереф, вилик пад; qənşər gəlmək къаншардиз атун, ччин-ччинал гьалтун, дуьшуьш хьун
Полностью »Qabaq, ön. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özü də qənşər tərəfdən gedəcəyəm. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)
Полностью »Qaraq (“göz” demək olub) sözü ilə qohumdur. “Göz tərəf” (ön tərəf) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »I. i. opposite, opposite side II. s. opposite; ~ istiqamət opposite direction; ~ tərəf opposite side; küçənin ~ tərəfi the opposite side of the street
Полностью »QƏNŞƏR – ARXA Yanında xırda gümüş qaşıq olan fincan isə qocanın qarşı tərəfindəki həsir səndəlin qənşərinə qoyulmuşdu (İ
Полностью »I сущ. противоположная сторона II нареч. напротив. Qənşərdə oturmaq сесть напротив; qənşər gəlmək встречаться, встретиться
Полностью »is. Qarşı tərəf, ön tərəf; irəli, qabaq. Qapının qənşəri. Evin qənşərində. – Kəndlinin qənşərində bir sürü qaz; Bir çubuqla sürürdü çox saymaz
Полностью »