QƏNBƏRQULU
сущ. рах. женжел, энгел, хата; ** (içindən) qənbərqulu çıxmaq кардай кар акъатун, хата акъатун, хушуниз текъвер са кар акъатун.
is. dan. Cəncəl, əngəl, xata. Bu işin qənbərqulusu var. – [Xaspolad:] İnsanın gərək zatında qənbərqulu olmasın
Полностью »сущ. разг. петрушка, нечто скандальное; неприятность ◊ qənbərqulusu çıxdı (çıxacaq) получилась (получится) петрушка (о каком-л
Полностью »