QALAQ
груда, куча, штабель, навал
is. Bir yerə qalanmış, üst-üstə yığılmış, yığın halında olan şey; yığın, topa. Odun qalağı. Dərz qalağı
Полностью »сущ. 1. груда, куча (нагромождение предметов). Əsgi qalağı груда тряпок, daş qalağı груда камней, çırpı qalağı куча хвороста, qar qalağı куча снега, q
Полностью »i. heap, pile; ~ vurmaq to heap (d.), to pile (d.); bir ~ kömür a heap of coal; bir ~ kitab a pile of books
Полностью »сущ. кӀунтӀ (са чкадал, сад-садан кьилел кӀватӀнавай затӀар); qar qalağı живедин кӀунтӀ; torpaq qalağı накьвадин кӀунтӀ; odun qalağı кӀарасрин кӀунтӀ
Полностью »is. tas m, amas m, monceau m, daş ~ğı tas m de cailloux ; chutes f de neige ; alluvion f ; pile f ; ballot m, paquet m, pambıq ~ğı ballot de coton ; q
Полностью »Dilimizdə “складывать” mənasını verən qa feili olub, qalamaq, qalaq kimi sözlər onun əsasında əmələ gəlib
Полностью »Toy gecəsi gəlinlərin başına geydirilən bir növ taxtadan olan tac, gəlin tacı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Полностью »