qaldırım
сущ. куьгьн. секуь (куьчедин, рекьин ччиниз килигай хкаж хьанвай, вине авай чка).
qaldırım bax səki
is. köhn. Səki. Gecəki yağmurlardan çuxurlar göl-göl durmuş, ensiz bir qaldırım üzərində gəzirdim. A
1. подъем, откос; 2. возвышенность;