qanırmaq
qanırmaq
гл. звар гун, какурун, кьвечӀил авун, къат авун, элкъуьрун, алчударун (мес. гъил).
Полностью »Qıymaq (əymək) feili zəminində yaranıb və qədim forması qıyır (qayır) kimi olub, ruscaya “согнуть в виде крючок” kimi tərcümə edilib
Полностью »QANIRMAQ Qüvvətli bir kəndli onun [Səmədin] sağ biləyini qanırdı, xəncəri dartıb əlindən aldı (M.Hüseyn); BURMAQ Gədələr Qədim dayının qollarını burdu
Полностью »глаг. nəyi вывертывать, выворачивать, вывернуть; закручивать, закрутить; перегибать, перегнуть. Qollarını qanırmaq вывернуть руку
Полностью »f. Burmaq, əymək, qatlamaq, bükmək, qarmaq, çevirmək. Yenə bir-birinə yanaşdılar, bu dəfə başlarını qanırıb, peysərlərini bir-birinə sürtüb, ayrıldıla
Полностью »