(Borçalı, Gədəbəy, Göyçay, Kürdəmir, Qazax, Qax, Salyan, Yardımlı, Ucar)
1. dərd, qəm, qüssə (Qax). – Genə onun qaramatını çəkirəm
2. dərdli, qəmli, qüssəli (Qazax, Salyan, Ucar). – Əli lap qaramat adammış (Qazax); – Qaramat adam həməşə fikirri olar (Salyan); – Qaramat adamın işi düz gəlməz (Ucar)
◊ Qaramat basmax (Gədəbəy) – dərd, qəm basmaq. – Elə bil yazığı qapamat basıf