QOLAY
прил. 1. къулай, асант, зегьмет алачир, кьезил; 2. кутугай, регьят; 3. бакара текъвер, виже текъвер, кьезил.
sif. 1. Asan, zəhmətsiz, yüngül. Mənim sənətim bildiyin qədər də qolay deyildir. A.Şaiq. Boz şinel isə soyuq keçməyən bir qalaydı; Bu geyimlə dağlarda
Полностью »1 прил. 1. нетрудный, лёгкий 2. удобный, подходящий 2 сущ. диал. сторона, направление
Полностью »I (Biləsuvar, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Salyan, Yardımlı, Zaqatala, Zəngilan) pis. – Bu yeri qolay suvarmısan (Naxçıvan); – Qəhrəman qolay adam olu
Полностью »“Səmt, asan, yüngül” anlamlarında işlədilir. Qol sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »