QOLAZLAMAQ
гл. гадрун, гьарзаюн, жезамад кьван яргъаз гадрун.
f. to fling* (d.), to hurl (d.); daşı ~ to throw* / to hurl stones (at); O, pəncərəyə bir kərpic qolazladı He hurled a brick at the window
Полностью »глаг. диал. nəyi бросать, бросить, кидать, кинуть что изо всей силы, швырять, швырнуть
Полностью »f. Bir şeyi, qolunun gücü çatdığı qədər uzağa tullamaq, atmaq, tolazlamaq. Nainsaf … elə həna göndərib ki, heç zada dəyməz, lap çölə qolazlamalıdır
Полностью »