I
сущ. гранит (горная порода, состоящая из кварца, полевого шпата и слюды)
II
прил. гранитный, гранитовый. Qranit heykəl гранитный памятник
[ital.] Çox bərk süxur (daş). Daş qayaya baxdım, dedim: qranitin nə bərkdir; Dedi: sənin tanklarından mənim daşım köyrəkdir
Полностью »[ital.] 1. гранит (гзаф кӀеви къван); // гранитдин; гранитдикай авур (расай, эцигай); 2. гекъигунра: кӀевивал, къарсун тийирвал, давамлувал манада
Полностью »1. lat. granum – buğda, dən 2. Farslar buna “sənge xare” (bərk daş) deyirlər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »