qulbeçə
qulbeçə
[qul və fars. beçə] сущ. куьгьн. 1. гъвечӀи лукӀ; 2. тавазивилелди вичиз ва вичин аялриз лугьудай гаф
Полностью »is. [qul və fars. beçə] köhn. 1. Kiçik qul. 2. Keçmişdə təvazö üçün özünə, yaxud öz uşaqlarına işarə olaraq deyilirdi
Полностью »