QƏLPƏLƏTMƏK
сущ. 1. пинцӀ(ер) алудун; хъирепӀар (кӀусар алудун), патар алудун; 2. пинцӀ акъудун, гудун, пад акъудун (мес. цацунихъ галкӀурна пекинай).
f. Bir şeyi bir şeyə toxundurub, yaxud ilişdirib bir hissəsini və ya parçasını qopartmaq, cırmaq. Dəmiri çəkiclə vurub qəlpələtmək
Полностью »глаг. понуд. заставить расщеплять, расщепить, разрывать, разорвать на части, на куски
Полностью »