Диалектологический словарь азербайджанского языка.

  • ÇABAR

    (Füzuli, Kürdəmir) nişan, işarə

    Полностью »
  • ÇABARLAMAX

    (Füzuli, Kürdəmir) nişan qoymaq, nişan vurmaq. – Zahra yemişi üsdən çabarrardı, irəngi saralardı, qızarardı (Füzuli)

    Полностью »
  • ÇAÇCAX

    (Şəki) bax çaxçax. – Usta büyün çaçcağı qəyirdi

    Полностью »
  • ÇAÇIMAX

    (Gədəbəy) çeçəmək. – Çaçımax məni tutuf

    Полностью »
  • ÇADI

    (Balakən) ayıdöşəyi

    Полностью »
  • ÇAFCALAMAX

    (Çənbərək) çalışmaq, əlləşmək. – Qızyetər gənə çafcalıyır kın, tütünü tez əhsin

    Полностью »
  • ÇAĞ

    I (İsmayıllı) əzik (meyvə). – Çağ almaları bana çıxarmo:n II (Xanlar) barmaqdakı buğumların arası. – Üyün arası çağ addaney

    Полностью »
  • ÇAĞA

    (Ağdaş, Basarkeçər, İsmayıllı, Şəki) uşaq. – Ay çağa, dur bir az odun doğra (Ağdaş); – Sona hələ çağadı, ərə gedən vaxdı döyül (Basarkeçər)

    Полностью »
  • ÇAĞALA

    (Ağdam, Borçalı, Çənbərək, Qazax, Ordubad, İrəvan, Zəngibasar, Zəngilan) bax çaqqala. – O çağalanı niyə ye:rsən (Qazax); – Çağala zərəlli şeydi, qızdı

    Полностью »
  • ÇAĞALAX

    (Ağcabədi) çəyirdək

    Полностью »
  • ÇAĞALAXLAMAX

    (Ağcabədi) çəyirdəkləmək. – Alça bir azdan sonra çağalaxlıyajax

    Полностью »
  • ÇAĞALAMAX

    (Ağdam) ağacda xırda meyvələr əmələ gəlmək. – Meyvəyə balaca vaxdı de:rix’ çağalıyıf

    Полностью »
  • ÇAĞANA

    (Balakən, Zaqatala) musiqi aləti

    Полностью »
  • ÇAĞIRIÇÇI

    (Qazax, Tərtər) 1. kuryer. – Belə də göndərellər onu kin, get filankəsi çağer, ona çağırıççı deyəllər (Qazax) 2

    Полностью »
  • ÇAĞIRIĞ

    (Salyan) toy və ya yas günü. – Qoyunnar çağırığ güni kəsilərdi

    Полностью »
  • ÇAĞIRMAĞ

    (Yardımlı) (mahnı) oxumaq. – İş tökülüb qalıb, sən mahnı çağıreysən

    Полностью »
  • ÇAĞIRMAX

    I (Şəmkir) demək, söyləmək. – Keşmiş sözdü, heş çağırmamışam II (Dərbənd, Qax, Şəki, Zaqatala) banlamaq

    Полностью »
  • ÇAĞLAMAX

    (Culfa) pambığın alağını vurmaq

    Полностью »
  • ÇAĞLI

    (Salyan) qədər. – Əgər durub yığson, bağda iki yeşik çağlı üzüm var

    Полностью »
  • ÇAXÇAX

    (Balakən, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Qax, Zaqatala) 1. yerə basdırılmış dirəklərə köndələn ağaclar vurmaqla düzəldilən hasar (Zaqatala, Balakən, Kürdəm

    Полностью »
  • ÇAXÇAVER

    (Borçalı) çoxdanışan. – Çoxdanışan adama çaxçaver de:llər

    Полностью »
  • ÇAXÇİLLƏMƏX’

    (Çənbərək) sahmana salmaq, hazırlamaq. – Mahmıt pə:ni çaxçillədi hamıdan qavax

    Полностью »
  • ÇAXÇUR

    (Bakı, İsmayıllı, Şamaxı) bax carcur I. – Uzaq yerə gedəndə arvatdar çaxçur giyillər (Bakı); – Palçıxdı, çaxçurumu gəti giyim (Şamaxı)

    Полностью »
  • ÇAXFƏRƏNG

    (Lənkəran) çərpələng. – Uşaxlar bayram güni çoxli çaxfərəng buraxmışdılar

    Полностью »
  • ÇAXMA

    (Quba) armud növü. – Dünən üç girvənkə çaxma aldım

    Полностью »
  • ÇAXMAX

    (Kəlbəcər) qapaq. – Damın bajasına taxtadan çaxmax salırıx

    Полностью »
  • ÇAXMIR

    I (Meğri) çox göy (gözə aiddir). – Qırışmalın gözləri niyə belə bəs çaxmırdı? II (Meğri) iri qaratikan

    Полностью »
  • ÇAXNAX

    (Göyçay, Ucar) gölməçə

    Полностью »
  • ÇAXNAXÇI

    (Gəncə, Xanlar) aravuran, araqarışdıran. – Adamların arasın vırana de:rix’ çaxnaxçı (Xanlar)

    Полностью »
  • ÇAXRAX

    (Gədəbəy, Gəncə, Xanlar) daşlı-kəsəkli, qeyri-məhsuldar yer. – Çinarın kökü çaxraxdadı (Gəncə); – Çaxraxdan yaxşı qartof çıxmer (Gədəbəy)

    Полностью »
  • ÇAXRAXÇI

    (Qazax) xəbərçi, araqarışdıran. – Mənnən çaxraçı adam olmaz

    Полностью »
  • ÇAXU

    (Balakən) doğar qoyun. – İskəndərin beş baş çaxusu var

    Полностью »
  • ÇAK

    çak iləmağ: (Dərbənd) əzmək, xarab etmək. – Hayvanı çak iləyib gətimisən

    Полностью »
  • ÇAKU

    (Zaqatala) qoç. – Çox döyül ki, beş çakum var

    Полностью »
  • ÇAQQAL

    (Qəbələ, Oğuz) kiçik qotman ◊ Çaqqala vurmax – qotmanlamaq, qotman halında yığmaq. – Nəsir çaldığı otu çaqqala vurdu

    Полностью »
  • ÇAQQALA

    (Culfa, Qarakilsə, Naxçıvan, Ordubad, Şərur, Zəngilan) kal, yetişməmiş (meyvə). – Ərix’ hələ çaqqaladı, dəymi:f (Zəngilan); – Əriyi çaqqala yemə, qızd

    Полностью »
  • ÇAQQALARMIDI

    (Ağdaş) cır armud. – Çaqqalarmıdı çox qalan armıddı

    Полностью »
  • ÇAQQALBAŞI

    (Ağcabədi) çubuqları bir neçə dəfə kəsilmiş hər hansı bir ağacın toppuzlaşmış baş hissəsi. – Çaqqalbaşını ojaxda, puşda yandırırıx

    Полностью »
  • ÇAQQALÇARIĞI

    (Xanlar) uşaqların çeyil (b a x II) otundan barmaqları arasına keçirib toxuduqları kiçik oyuncaq, çarıq

    Полностью »
  • ÇAQQALSÜRÜTMƏSİ

    (İmişli) uşaq oyunu adı. – Oxərtə çaqqalsürütməsi oyneyib, əyağa dura bilmir

    Полностью »
  • ÇAQQANA

    (Cəbrayıl) pambıq qərzəyi. – Uşaxlar pambux yığanda çoxun çaqqanada qoyur

    Полностью »
  • ÇAQQANAĞ

    I (Kürdəmir, Salyan) bax çaqqana. – Çaqqanağları təndirə at, çörək yapacam (Kürdəmir) II (Salyan) balıqqulağı

    Полностью »
  • ÇAQQI

    I (Meğri, Ordubad) cib bıçağı. – Çaqqı polatdan olar (Ordubad); – Şəhərdən mq: bir çaqqı alarsan (Meğri) II (Cəbrayıl) soyuq

    Полностью »
  • ÇAQQILDAX

    (Qazax) qoyunların yununa yapışıb qurumuş qığ ◊ Çaqqıldax bağlamax – qoyunların yununa qığ yapışıb qurumaq

    Полностью »
  • ÇAQQIŞMAĞ

    (Salyan) yola getməmək. – Müdür düz bir aydı mənnən çaqqışır

    Полностью »
  • ÇAQQIŞMAX

    (Cəlilabad) yumurta döyüşdürmək. – Yumırtda qoymırduğ, dəyişirdüy, çaqqışırduğ

    Полностью »
  • ÇAQQU

    (Dərbənd) 1. b a x çaqqı I. – Çaqqu balaca ulutdu 2. qatlanmayan bıçaq. – Bir çaqqum var, heç kəsmiyədi

    Полностью »
  • ÇAL

    (Xanlar, Qax, Qazax) dağ döşü, yamac. – O dağın bəri döşünə çal de:rix’ (Xanlar); – Büyün Əjdər qoyunu oxarıdakı çalda otarerdı (Qazax)

    Полностью »
  • ÇALA

    I (Kürdəmir, Şəki) lək, çəltik ləki. – Çalaları süynən dolduruf üsdünnən çəltiyi saçiylər; – Çalaları donquz dağıtdı (Şəki); – Bı çala suvarılmamış qa

    Полностью »
  • ÇALAĞANÇARDAĞI

    (Zəngilan) uşaq oyunu adı. – Gəlin çalağançardağı oynuyax

    Полностью »