SAVAB

[ər.] сущ. саваб, суваб; суваб кар, хъсан кар (“гунагь” акси); ** savab etmək (eləmək, qazanmaq) суваб кар авун, суваб къазанмишун, хъсан (хийирлу) кар авун, хъсанвалун; savab yiyəsi olmaq сувабдин иеси хьун (кил. savab etmək); savaba batmaq кил. savab etmək (eləmək, qazanmaq).
SAVA
SAVAD¹
OBASTAN VİKİ
Savab
Savab (ərəb. ثواب‎) — "mükafat" mənasını verən ərəb termini. İslamda insanın etdiyi yaxşı işlər, vacib və nafilə ibadətləri yerinə yetirməsi hesabına qazandığı yaxşı əməllərə verilən addır. Bunun əksi günahdır və insanlar haramları etməklə, vacib olanları tərk etməklə, pis işlər görməklə günah qazanırlar. Buna görə də, axirətdə savabları günahlarından böyük olanlar əbədi səadətə qovuşaraq cənnətə göndəriləcək, günahları savablarından böyük olanlar isə əzaba düçar olacaqlar. Əhli-sünnə arasında ümumi rəy belədir ki, möminin günahları savabından çox olsa belə, onun əzabı əbədi olmayacaq və bir müddət günahlarının cəzasına məruz qaldıqdan sonra cənnətə aparılacaqdır. Xaricilərdə günahkar dindən çıxmış hesab edilİr və buna görə də onları öləndə əbədi əzab görə bilər.

Значение слова в других словарях