SAYRIŞMAQ
глаг. мерцать, мигать (светиться неровным, колеблющимся светом). İşıqlar sayrışır огни мигают, sayrışan lampalar мигающие лампы, ulduzlar sayrışır звезды мерцают
f. 1. Titrək, zəif işıq saçmaq, parlamaq, şəfəq buraxmaq. Məğrib səmtində hələ ulduzlar göy üzündə sayrışırdı
Полностью »f. to twinkle, to shimmer, to glimmer; Şəhərin işıqları sayrışırdı The lights of the city were twinkling
Полностью »гл. 1. юзадай (зурзадай) тегьер зайифдиз экв гун, нур гун, цӀарцӀар гун, рапрапар (цӀапӀрапӀар) авун, рекӀв-рекӀв авун (мес
Полностью »