sönük
sönük
sif. və zərf 1. Parlaq olmayan, parlamayan və ya çox az parlayan; parıltısız. Sönük işıq. – Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sa
Полностью »I прил. 1. погасший, угасший 2. тусклый: 1) неяркий, слабый (о свете, источнике света). Sönük işıq тусклый свет, sönük ulduzlar тусклые звёзды 2) пере
Полностью »I. s. dull; dreary; dim, wan; (göz) lacklustre, lustreless; (üslub və s.) colourless; insipid; lifeless; ~ təbəssüm a wan smile; ~ üslub colourless /
Полностью »прил. 1. элуьхъзавай хьтин, усай, зайиф, буьркьуь (пер.); sönük işıq буьркьуь экв; 2. пер. ччан алачир хьтин, рангар атӀай, мийитдин хьтин (мес
Полностью »SÖNÜK – QAYNAR Şəhərdəki sönük həyatından uzaqlaşmağa səy etdi. Qaynar şəhər bir dərya, qız isə üzük qaşı olub orada batmışdı (S
Полностью »