сущ.
1. покой:
1) отсутствие движения и шума, неподвижность. Əbədi sükunət вечный покой
2) спокойное физическое и душевное состояние. физ. Sükunət qüvvəsi сила покоя, sükunət kütləsi масса покоя, sükunət halı состояние покоя, sükunət cərəyanı ток покоя, sükunət sürtünməsi трение покоя
2. тишина, затишье; физ. sükunətdə olan cisim покоящееся тело, sükunətdə olan mühit покоящаяся среда, sükunətdə olan keçirici покоящийся проводник
◊ sükunətdən qulaq batır от тишины звенит в ушах