SƏRRACLIQ
[ər.] сущ. пурар, чӀулар, кьенерар ва мс. балкӀандиз герек тир затӀар расиз маса гудай касдин кӀвалах, пеше; // хамуникай жуьреба-жуьре затӀар расун.
is. Sərrac işi, sərrac peşəsi, sənəti. Usta Zeynal sərraclıq etməklə külfətini bir tövr dolandırırdı
Полностью »I сущ. 1. шорничество (ремесло, занятие шорника) 2. скорняжничество (ремесло, занятие скорняка); занятие седельника II прил
Полностью »