I
(Cəbrayıl, İmişli, Salyan, Şamaxı)
cəhrədə iyə keçirilən dairəvi taxta. – Tağalağ iynən bir yerdə fırranır (Cəbrayıl)
II
(Şamaxı)
məc. quru, bərk
◊ Tağalağa dönməy (Şamaxı) – məc. qurumaq, bərkimək
III
(Quba)
1. dairəvi, girdə
2. dairəvi dəmir və ya taxta. – U tağalağı urdan kütür, əl-ayağa dulaşadu
IV
(Qazax, Şəmkir, Tovuz)
sap çarxı. – Gələndə iki dənə ağ, bir də qara tağalağ al gəti (Qazax)