I
(Biləsuvar, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı)
tiyə; bıçaq, dəhrə və s. kəsən hissəsi. – Dəhrənin tiləti qırılıp (Kürdəmir); – Bı tilətnən əyaqqabının palçığın təmizzə (Salyan); – O tiləti ver, çikməmi təmizziyim (Şamaxı)
II
(Salyan, Ucar)
işlənmə nəticəsində sürtülüb nazilmiş sabun, süpürgə və s. – O tilət süpürgəni tap, heç olmasa öyi süpür. – Biyəz tilət sabın qalmışdı, bilmədim necoldi (Salyan)