сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хуррам тир гьал. Хелеф халу гьамиша гьа ихътинди тир. Кефчибег
нар. хуррам яз. Садра къуншиди къачуна са лам, Вич гзаф темпел, буйдиз тӀарам тир. Амма ар ядай - я хва кьей авам! - Чил кьве паддайвал кӀевиз, ху
хурт авун гл. куь вуч жуваз табиярун, жуван тебятдив кьадай гьалдиз гъун. Яхул далдамар хуртиз тахьай, Авар зуьрнеяр сустиз тахьай, Сазанал тӀуб ал
* хуртӀар гун гл., ни низ-квез виликди ва я къвалахъди фин патал гъил эцягъун. Гачал руша пачагьдин сусан парталар алукӀда ва ам хуртӀ гана вацӀуз вег
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра филдин вилик пата сив яз яргъи хьанвай пай. Ава гьакӀни гужлу филер.
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсандин парталдин хивелай агъуз чка, вилик пад. Нариман даш, чир тавуртӀа, секин жедач сурани, Дуьз жаваб це, чи,
хур существительнидин актив падеждин форма. Кил. ХУР.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра кар-кӀвалах ийидайла, хуруда твадай парталдин са жуьре. Хура туна хуруганар, Мукалдалди ийиз гьунар, Яшамиш хьуй а
хур существительнидин талукьвилин падеждин форма. Кил. ХУР.
гл.; ни вуч; -рада, -рана; -раз, -разва; -рух, -ран, -рурай, -рамир; хурун тавун, хрун хъийимир 1) гъаларикай са вуч ятӀани парчаламишун
гл., каузат., ни; -да, -на: -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хур авун, хур тавун, хур тахвун, хур хъийимир 1) са патахъ алгъурун, са терефдихъ гъун
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра рагъ акӀайдалай кьулухъ мичӀи жезвай ара, вахт. Кьуд пата хурушумдин рангар къвердавай къалин жезва
сущ,; -ди, -да; -яр, -йри, -йра жими кьар. ХанцӀ къунвай кьарадай, чекме галукьайла, чӀанкьар акъатиз, инлай-анлай кӀвач хурхвада гъатиз са хеи
сущ.; -ди ( ри ), -да ( ра ) майишатдин затӀар тун патал сун ва я памбагдин гъаларикай кьве хел аваз хранавай ( гьебейрилай чӀехи, хуржинрилай г
гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -0 || - а, -ин, -рай, -мир; хутах тавун, хутах тахвун, хутах хъийимир 1) са вуж-вуч ятӀани санай вич эвела а
кил. ХУТАХУН.
гл., ни вуч; -да, -на; -из, зава; -а, -ин, -рай, -мир; хутӀун тавун, хутӀун тахвун, хутӀун хъийимир бедендал алай партал алудун
хун глаголдин буйругъдин форма. Кил. ХУН.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хух сесерин ван. * хух авун гл., ни ксанвай, ахварик квайла, хух сесерин ван акъудун
фарс., сущ.: -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) къат. Са хуш кафанни кьве запун гваз атана. Р. 2) къенепата рад-руфун авай перде
туьрк, прил. тебятдиз бегенмиш жедай. Дустунин дуствилелай хуш дуьньяда мад нямет авач. Е. Э. Чуьхвер
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра тиквал. Абуру, гьуьжетарзавайбуру хьиз, хушдай агъуз зверна на лугьуда булахдал шкалатар пайзава
нар. хушбахтлувал хас яз. Урус Мегьамед хушбахтлувилелди гагь вичиз хва лагьай бубадиз, гагь стха лагьай дагъви Мегьамедаз килигзавай
фарс, прил. вири патарихъай крар туькӀвенвай, са фикирни авачир. А чӀавуз Мегьамедрасула вич дуьньяда сад лагьай хушбахт инсан яз гьисабдай
нар. хушбахт яз. Синоним: хушбахтлувилелди.
прил. вири патарихъай крар туькӀвенвай, са фикирни авачир. Рушан назик чими пӀузарар акурла, гададиз акӀ хьанай хьи, гуя абуралай алахьзавай михь
сущ.; вири патарихъай крар туькӀвенвай, са фикирни авачир гьал. - или, -иле; -илер, - илери, -илера Хушбахтлувилик квай урус Мегьамеда, халис дагъв
сущ.; -или, -иле; ~шер, -илери, - илера хушбахт тир гьал. Синоним: хушбахтлувал.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илер, -илери хуш тир гьал.
нар. хушвал аваз, хуш яз. Махсудан алакьунар ва дуьзвал чидай зегьметчийри ам хушвилелди къаршиламишна, цӀийиз тешкил авур колхоздин кьиле акъвазар
нар. хуш яз. - Вунни чахъ галаз къведани? - жузуна учителъницади хушдаказ. А. А. Умуд. - Огьо, Селим! - лагьана Султанмурада хушдаказ, - кӀелунар куьт
нар. хуш тир гьиссер кваз. Ахцегь райондин тӀвар республикада, Азербайжанда, Россиядани гзафбуру хушдиз кьазва
гьал бегенмиш я. Низ хуш я вун, низ хушзавач? М. Ж. Машмаш тарак.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хушлу тир гьал. Салан чӀулав накьв регьятдиз перциз муьтӀуьгъ жезвай
нугъ., сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хуш гьисс(ер). Хушмаяр гъидай тегьерда ада кутӀуннавай яцарин далуйрилай кап чӀугуна
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвалин пипӀера шуькӀуь гъаларикай муг ийидай гьашарат. Синоним: хаш
хуш существительнидин арачивилин Ӏ падеждин форма. Кил. ХУШ.
нар. хуш аваз, масадан тагькимвал авачиз. Хушуналди армиядин жергейра къуллугъна. Ж. Гь. Руьгьдин, рикӀерин къелечи
|| ХКУЬКЬУН гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хкуькь тавун, хкуькь тахвун, хкуькь хъийимир кьве касдин нетижа дуьз жез-тежез авай мес
|| ХКУЬРУН гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хкуьр тавун, хкуьр тахвун, хкуьр хъийимир 1) ни квек са квек вуч ятӀани кутуна ам ана элк
гл., ни; -вена, -да; -уьз, -уьзва; -уьх, -уьн, -рай, -мир; хуьн тавун, хуьн тахвун, хуьн хъийимир 1) сагъ-саламатдиз амукьарун, сагъсаламатдиз амукь
сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра масадбурун ихтиярда тун тавун. Кесибр;. юкъвар тӀарна кӀвалахда, Кеспи - цан цун,
сущ.; ~уь, -е; -ер, -ер, -ери 1) лежбервилин ва багъманчивилин майишатдал машгъул инсанар яшамиш жезвай ва вични са шумуд кӀваликай ибарат ери, чка
рах. > ХУЬРЕ АВАЙ кил. ХУЬР.
фарс, сущ,; -ди, -да; -ар, -ри. ра 1) тӀуруналди ва я кьалуналди тӀуьн патал гьазурнавай тайин затӀ
* хуьруьгрин кьуьл сущ. кьуьлерикай садан тӀвар. Хуьруьгрин кьуьл дегьзаманайрин - Шарвилидин ял хкӀур - деринрай атанвайди я
прил. хуьруьз талукь. Хуьруьн кӀвалахар куьтягь жедайбур туш. Р. * хуьруьн майишат сущ. цанар цуналди, векьер магьсулар кӀватӀуналди дуланажагъ гьас
сущ.; -у, -а хуьре яшамиш жезвайбур, хуьруьн эгьлияр. Хуьруьнбур гатфарин чуьлдин кеспийрал машгъул тир
сущ., -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) са хуьряй тир кас. Вири халкьди шалам-дулах ядатӀа, Шаирди бес алукӀдани шиблитар, Хуьруьнвийри са цуру нек хьв
цӀ., сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хуьре яшамиш жезвайди. Бубайрилай кьулухь саларбанвилелни магъсулдарвилел машгъул хуьруьнэгьлийри дигидай