I
(Goranboy, Şuşa, Zəngilan)
cavan qaramal, cöngə. – Tüncü ətinnən yaxşı kabab olur (Zəngilan); – Həsən kişi oğlunun toyu üçün bir tüncü saxlıyır (Goranboy); – Arvat, mal əti almışam, özü də tüncüdü (Şuşa)
II
(Meğri)
bax tünci . – Üş tüncü qızı vardı xanın