TƏBƏRRÜK
1. рел. благословенный, освященный;
2. редкий;
[ər.] сущ. 1. дин. хушбахтвал гъидай, бахтлу ийидай, берекат гъидай, азарлубур сагъардай мукъаддас накьв, яд, са мукъаддас касдин пекинин гъвечӀи кӀус
Полностью »прил. устар. 1. религ. благославенный, освящённый. Təbərrük su освящённая вода, təbərrük çörək освящённый хлеб, təbərrük şam освящённая свеча 2
Полностью »is. [ər.] 1. Dindarlara görə, xoşbəxtlik, uğur gətirən, xəstələri sağaldan müqəddəs torpaq, su, müqəddəs adamın geyiminin kiçik parçası və s
Полностью »