сущ.
1. представление:
1) понимание, знание кого-л., чего-л. Heç bir təsəvvürü yoxdur никакого представления не имеет, ümumi təsəvvürü var имеет общее представление, tam təsəvvürü olmaq иметь полное представление, müasir elmi təsəvvürlərə görə по современным научным представлениям
2) филос. , псих. чувственно-наглядный обобщённый образ предметов и явлений внешнего мира, восстанавливаемый в мозгу при их отсутствии, а также образ, созданный усилиями продуктивного воображения. Eşitmə təsəvvürləri слуховые представления
2. воображение:
1) мысленное представление, воспроизведение кого-л., чего-л. в уме. Təsəvvüründə yaratmaq создавать в воображении; təsəvvüründə bərpa etmək восстановить в воображении
2) псих. психический процесс, заключающийся в создании новых представлений на основе уже имеющихся путём их преобразования; təsəvvür etmək представлять, представить (мысленно воспроизвести, вообразить); təsəvvür edin ki, mənim iyirmi yaşım var представьте, что мне двадцать лет; bu işi başqa cür təsəvvür etmək olmaz эту работу по-другому представить нельзя; təsəvvür yaratmaq, təsəvvür oyatmaq kimdə, nədə создавать, создать представление в ком, в чём ; təsəvvürə gətirmək представлять, представить себе; təsəvvürünüzə gətirin! можете себе представить!, представьте себе!
Ruh və bədən haqqında təsəvvür
Ruh və bədən haqqında təsəvvür (it. Rappresentatione di anima et di corpo) Emilio de Kavalyerinin yazdığı musiqi əsəri, libretto müəllifi Aqostino Manni olmuşdur. Bu əsərlə Kavaleyri özünü ilk opera və ya oratoriyanın müəllifi hesab edirdi. O, ilk dəfə 1600-cü ilin fevral ayında Romada, Santa Maria in Valliçella kilsəsinə məxsus Oratorio dei Filippinidə göstərilmişdir.
Əsərin süjeti Zaman, İdrak, Ruh, Bədən və başqa təcəssümlərin həyatın mənası üstündə mübahisələrindən ibarətdir.
Dünya iradə və təsəvvür kimi (əsər)
Dünya iradə və təsəvvür kimi (alm. Die Welt als Wille und Vorstellung) — alman filosofu Artur Şopenhaurin (1788-1860) əsas əsəri, dünya fəlsəfi irsinin ən möhtəşəm nümunələrindən biri.
== Ümumi məlumat ==
Əsər birinci dəfə 1819-cu ildə çap olunmuşdur. Sonradan müəllif onun üzərində uzun illər ərzində (1819-1844) işləmişdir.
Əsər dörd fəsildən, müəllifin öz təbirincə deyilsə, dörd kitabdan ibarətdir. Birinci fəsildə müəllifin idrak nəzəriyyəsi, ikinci fəsildə ontologiyası, üçüncü fəsildə estetikası, və nəhayət dördüncü fəsildə etikası şərh olunmuşdur.
Şopenhauerin öz idrak nəzəriyyəsinin şərhinə həsr etdiyi birinci fəsil "Dünya mənim təsəvvürümdür" sözləri ilə başlayır və belə bir müddəadan çıxış edir ki, idrak iradənin xidmətindədir.
Müəllifin ontologiyasının şərhinə həsr olunmuş olunmuş ikinci fəsilin əsas mənası ondan ibarətdir ki, dünya iradənin obyektivasiyasıdır.
Şopenhauerin estetikasının şərh olunduğu üçüncü fəsildə müəllif belə bir müddəadan çıxış edir ki, həqiqi incəsənət idrakın iradənin xidmətdə durmaqdan xilas olma məqamıdır.
Şopenhauerin öz etikasının şərhinə həsr etdiyi üçüncü fəsildə həyata yönümlü iradənin təsdiqi və inkarı məqamları nəzərdən keçirilir.