İslam teologiyasında tanrının transsendental mahiyyəti o deməkdir ki, onu heç bir təbii varlıq və ya fenomenlə müqayisə etmək olmaz. Nəticə etibarı ilə islam mücəssəmə doktrinasını və antropomorfik olan şəxsi tanrı anlayışını tamamilə rədd edir, çünki bu, şirk (bütpərəstlik) forması kimi görünür. O, "Quran"da belə təsvir edilir: "O, göyləri və yeri yoxdan yaradandır. O, sizin üçün özünüzdən zövcələr, heyvanlardan da (erkək və dişi olmaqla) ciftlər yaratmışdır. O sizi belə çoxaldır. Onun heç bir bənzəri yoxdur. O, hər şeyi eşidəndir, görəndir" (Şura, 42:11). Buna görə də islam tanrı anlayışının antropomorfizm və antropopatizminin bütün formalarını qəti və qəti şəkildə rədd edir.[13][14][15][16]
İslamın tövhid anlayışı vurğulayır ki, tanrı tamamilə pak və başqa varlıqlara şərik olmaqdan uzaqdır. İslamda tanrı heç bir surətdə təsvir olunmur. O, ikinci, bölünməz və misilsiz, heç bir şeyə bənzəməyən, heç bir şeylə müqayisə oluna bilməyən mütləq varlıq hesab edildiyi üçün "Quran" onun tək hökmranlığına şərik qoşmağı xüsusi olaraq qadağan edir. Beləliklə, tanrı insan düşüncəsinin və ifadəsinin bütün formalarından kənarda olduğu üçün dünyada və ya dünyadan kənarda olan hər şeydən tamamilə üstün, bənzərsiz və tamamilə başqadır.[17][18] "Quran"da tanrının ən qısa və ən əhatəli təsviri "İxlas" surəsindədir.[19]
↑Mohammad Ibrahim Teymori. "The Creed of Imam Tahawi"(PDF). Afghan Islamic Cultural Centre in London, UK. 2022-06-03 tarixində arxivləşdirilib(PDF). İstifadə tarixi: 2024-04-17.
Netton, Ian Richard (1994), Allah Transcendent: Studies in the Structure and Semiotics of Islamic Philosophy, Theology and Cosmology, Routledge, ISBN0-7007-0287-3