Şalva Amiranaşvili (gürc. შალვა ამირანაშვილი; 26 mart (7 aprel) 1899, Kutaisi quberniyası – 9 fevral 1975[1], Tbilisi) gürcü sənət tarixçisi, Gürcüstan sənətinin sistematik şəkildə elmi müalicəsi ilə məşğul olanlardan biri idi. 1991-ci ildə ölümündən sonra, adını 1939–1975-ci illərdə 36 il rəhbərlik etdiyi Gürcüstan İncəsənət Muzeyinə verdilər.
Şalva Amiranaşvili | |
---|---|
gürc. შალვა იასონის ძე ამირანაშვილი | |
Doğum tarixi | 26 mart (7 aprel) 1899 |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 9 fevral 1975[1] (75 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Elm sahəsi | sənətşünaslıq |
Elmi dərəcəsi | |
İş yerləri | |
Təhsili | |
Elmi rəhbəri | İvan Cavaxişvili |
Üzvlüyü | |
Mükafatları | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Amiranaşvili, kiçik dağlıq Gürcüstanın Oni şəhərində (o vaxtlar Kutais qubernatorluğunun, Rusiya imperiyasının bir hissəsi) yerli müəllim ailəsində anadan olub. 1922-ci ildə yeni qurulmuş Tbilisi Dövlət Universitetinin (TDU) ilk məzunlarından biri idi. İki il Moskva və Leninqradda yaşadıqdan sonra, Rus və Bizans sənətləri üzrə ixtisaslaşmış Amiranaşvili TDU və Tbilisi Dövlət Rəssamlıq Akademiyasında dərs demişdir. 1925-ci ildə TDU-da Tarix və İncəsənət Nəzəriyyəsi şöbəsinə rəhbərlik etmiş və 1936-cı ildə professor elmi dərəcəsi qazanmışdır. 1939–1975-ci illərdə Gürcüstan İncəsənət Muzeyinin direktoru idi. 1921-ci ildə Bolşevik Sovet hökuməti tərəfindən Gürcüstan ələ keçirildikdən sonra 1945-ci ildə Fransaya köçürülmüş gürcü antikalarının geri qaytarılmasına nəzarət etmək üçün Parisə göndərilmişdir.
Amiranaşvili 1943-cü ildə Sovet Elmlər Akademiyasının müxbir üzvü, 1955-ci ildə Gürcüstan Elmlər Akademiyasının üzvü, 1957-ci ildə Sovet Muzeyləri Milli Komitəsi və Beynəlxalq Muzeylər Şurasının üzvü seçildi. 1959-cu ildə Gürcüstan,1960-cı illərdə Gürcüstan SSR Ali Sovetinin 6–7-ci çağırışlarına deputat seçildi. Dövlət tərəfindən bir neçə dəfə, o cümlədən Lenin ordeni ilə təltif edilmişdir . Amiranaşvili 1975-ci ildə vəfat etdi və Tbilisidəki Didube Panteonunda dəfn edildi.[2]
Şalva Amiranaşvili gürcü incəsənəti tarixinə aid müxtəlif mövzularda 100-dən çox məqalə nəşr etmişdir. Ən məşhur monoqrafiyaları orta əsrlər gürcü təsviri sənətlərinin, məsələn, işıqlandırılmış əlyazma miniatürləri, kloun və freskalar kimi əsərlərindən bəhs edir. Möhtəşəm opusu, ilk dəfə gürcü (1950) və rusca (1963) nəşr olunan gürcü sənətinin həcmli araşdırması olan "Gürcüstan sənətinin tarixi" dir.