Qızıl bulla (1356)

1356-cı il Qızıl Bullası
1356-cı il Qızıl Bullası
	Goldene Bulle
	Fərmana adını verən qızıl möhür
İmzalanma tarixi	10 yanvar 1356 ; (1-23-cü fəsillər);; 25 dekabr 1356 ; (24-31-ci fəsillər);
İmzalayanlar	IV Karl

1356-cı il Qızıl Bullası (çex. Zlatá bula, alm. Goldene Bulle‎, Almanca tələffüz: [ˈɡɔldənə ˈbʊlə] ( dinlə), lat. Bulla Aurea, it. Bolla d'oro) Nürnberqdə və Mets şəhərlərində İmperator IV Karlın başçılıq etdiyi Reyxstaq tərəfindən verilmiş bir fərman idi. Bu fərman 400 ildən artıq bir müddət ərzində Müqəddəs Roma İmperiyasının qanunlarının mühüm aspektlərini müəyyənləşdirdi. O, fərmana vurulmuş daşıdığı qızıl möhürə görə Qızıl Bulla adlandırılmışdır.^[1] Qızıl Bulla 2013-cü ildə UNESCO Dünyanın xatirəsi proqramına daxil edilmişdir.^[2]

Seçki islahatı

Müqəddəs Roma İmperiyasının baş ruhani və dünyəvi knyazları tərəfindən Romalıların Kralının seçilməsi adəti çoxdan oturuşmuş tətbiq olsa da, proses və papanın iştirakı ilə bağlı fikir ayrılıqları dəfələrlə mübahisələrlə nəticələnirdi. Məsələn, 1314-cü ildə IV Lüdviq 1330-cu ilədək Gözəl Fridrixlə birlikdə əks kürfürst qrupları tərəfindən seçilmişdi. Nəhayət, döyüş meydanında rəqibinin iddiasını susduran Lüdviq 1338-ci il Reyn Bəyannaməsində prosesi aydınlaşdırmaq üçün ilk cəhd etdi, bu, papanın hər hansı iştirakından imtina etdi və yeni kral seçmək hüququnu kürfürstlərə məhdudlaşdırdı. Lüdviqin varisi və rəqibi IV Karl tərəfindən elan edilən Qızıl Bulla bu baxımdan bir neçə cəhətdən daha dəqiq idi.

Kürfürstlər

İlk öncə fərman kralı seçməli olan yeddi knyazın (kürfürstün) adını açıq şəkildə qeyd etdi və həmçinin onların saraydakı simvolik vəzifələrini təyin etdi^[3]:

Adı	Növü	Vəzifəsi
Mayns knyaz-arxiyepiskopu	Ruhani	Almaniyanın baş kansleri
Köln knyaz-arxiyepiskopu	Ruhani	İtaliyanın baş kansleri
Trir knyaz-arxiyepiskopu	Ruhani	Burqundiya baş kansleri
Bohemiya krallığı	Dünyəvi	Baş saqi
Pfals kürfürstlüyü	Dünyəvi	Baş mehmandar
Saksoniya kürfürstlüyü	Dünyəvi	Baş marşal
Brandenburq markqraflığı	Dünyəvi	Baş kamerlen

İkinci olaraq, səs çoxluğu prinsipi imperiyada ilk dəfə olaraq açıq şəkildə ifadə edildi. Yeni qanuna görə 7 kürfürstdən 4-ü həmişə yeni kral seçmək üçün kifayətdir; nəticədə üç kürfürst artıq seçkiyə mane ola bilməyəcəkdi. Üçüncü olaraq, kürfürstlüklər bölünməz elan edildi və onların varislik sistemləri səslərin heç vaxt bölünməməsini təmin etmək üçün tənzimləndi. Nəhayət, fərman kürfürstlərin üçün bir sıra imtiyazları möhkəmləndirərək, onların imperiyadakı yüksək rolunu təsdiqlədi. Buna görə də bu fərman, həm də imperiyada əsasən müstəqil dövlətlərin qurulmasında bir addım idi, bu proses yalnız əsrlər sonra, xüsusən də 1648-ci il Vestfaliya sülhü ilə başa çatacaqdı. Lakin bu qanunlara reaksiyalar da birmənalı deyildi:

Vittelsbax sülaləsi Bavariya hersoqluğunu, eləcə də Pfalsı idarə edirdi. Sülalə bölgüləri iki ərazinin sülalənin ayrı-ayrı qolları tərəfindən idarə edilməsinə səbəb olmuşdu. 1329-cu ildə Pfals qolunu hakimiyyətə bərpa edən Pavia müqaviləsi gələcək seçkilərdə Bavariya və Pfalsın bir-birini əvəz edəcəyini qeyd edirdi, lakin Qızıl bulla seçki səsini Bavariyaya deyil, Pfalsa təyin etdi, çünki həm də imperatorun sələfi və rəqibi IV Lüdviq Bavariya qolundan idi. həmin filialdan. IV Lüdviqin oğulları V Lüdviq və II Stefan imperiyanın ilk hersoqluqlarından biri olan və 170 ildən artıqdır ki, onların ailəsinin əsas ərazisi olan Bavariyanın Pfals üzərində üstünlüyə layiq olduğunu qeyd edərək bu qərara etiraz etdilər. Bavariyanın kürfürstlər siyahısından çıxarılması yenicə birləşən Bavariyanın yenidən sülalə parçalanmasına getməsinə imkan verdi. Brandenburq 1356-cı ildə Bavariya Vittelsbaxlarının əlində idi; onlar 1373-cü ildə ərazini Lüksemburqlara uduzdular və 1623-cü ilə qədər Bavariya qolunu seçki kollegiyasında təmsilsiz qoydular.
Lüksemburqların çoxdankı rəqibləri olan Habsburqlar sülaləsi kürfürstlər siyahısından tamamilə çıxarıldı, bu da siyasi təsirin azalmasına və sülalə parçalanmasına səbəb oldu. Cavab olaraq, parçalanmış Avstriyanın hersoqlarından biri olan hersoq IV Rudolf, İmperator Frederik Barbarossanın verdiyi iddia edilən Privilegium Maius sənədini saxtalaşdırdı. Sənəd arxhersoqluq mövqeyinə yüksəldilmiş Avstriyaya xüsusi imtiyazlar, o cümlədən primogenituranı verdi. O dövrdə İmperator və digər knyazlar tərəfindən məhəl qoyulmasa da, Avstriya hersoqu III Fridrix özü XV əsrdə imperator olduqdan sonra sənəd ratifikasiya edildi. Yenə də Habsburqlar 1526-cı ildə Bohemiya Krallığını ələ keçirənə qədər kürfürstlük siyahısından uzaq qaldılar.

Prosedurlar

Bulla bütün seçki prosesini çox təfərrüatlı şəkildə tənzimləyərək, harada, nə vaxt və hansı şəraitdə kimin nə etməli olduğunu açıq şəkildə sadaladı, təkcə kürfürstlər üçün deyil, həm də seçkilərin keçirildiyi Frankfurt əhalisi üçün bu gün nə etməli olduqları, həmçinin kürfürstlərin keçib getməli olduqları bölgələrin qrafları üçün də qaydalar yazılmışdı. Frankfurtda seçkilərin keçirilməsi haqqında qərar Şərqi Frank Krallığı günlərindən qalma ənənəni əks etdirirdi — həm seçki, həm də tacqoyma Frank torpağında keçirilməlidir.^[3] Bununla belə, seçki yeri qeyd olunan yeganə yer deyildi; bulla əlavə edirdi ki, tacqoyma mərasimi Axendə keçiriləcək və Nürnberq Müqəddəs Roma imperatorunun ilk Reyxstaqını keçirilməli olduğu yer olacaq. Seçkilər otuz gün ərzində başa çatmalı idi; bu baş tutmadıqda, bulla kürfürstlərə qərar verənə qədər yalnız çörək və su verilməyini əmr edirdi:

Amma əgər yuxarıda göstərilən və and içdikləri gündən davamlı olaraq hesablanmaqla, otuz gün ərzində bunu etməsələr və o otuz gün keçdikdən sonra, əvvəllər deyildiyi kimi, ya onların vasitəsilə ya da onların arasından, dünyəvi və ya dini başçı seçilməsə yalnız çörək və su ilə dolanacaqlar və heç bir halda yuxarıda göstərilən şəhəri (Frankfurt) tərk etməyəcəklər.

Orijinal mətn {{}}

Quod si facere distulerint infra triginta dies, a die prestiti juramenti prefati continuo numerandos, extunc transactis eisdem triginta diebus amodo panem manducent et aquam et nullatenus civitatem exeant antedictam, nisi prius per ipsos vel majorem partem ipsorum rector seu temporale caput fidelium electum fuerit, ut prefertur.^[4]

Seçki prosesini tənzimləməklə yanaşı, Qızıl bullanın fərqli fəsillərində bir çox kiçik fərmanlar var idi. Məsələn, imperatorun həm gerbli, həm də gerbsiz olduğu zaman hərbi yürüş qaydasını da müəyyən edirdi. Nisbətən əsas qərar 15-ci fəsildə qəbul edildi, burada IV Karl hər hansı konjurasiyaları, konfederasiyaları və liqaları, xüsusən də şəhər ittifaqlarını, eyni zamanda orta əsrlər Avropasında kommunal hərəkat vasitəsilə yaranmış digər kommunal liqaları qadağan etdi. Şəhər liqalarının əksəriyyəti sonradan bəzən zorla ləğv edildi və ya yenidən qurulduqda onların siyasi təsiri xeyli azaldı. Beləliklə, Qızıl bulla şəhərlərin zərərinə ümumilikdə zadəganları da gücləndirdi.

Papanın 1356-cı ildəki Qızıl bulla ilə əlaqəsi əsasən yox idi, bu, papalar və imperatorlar arasındakı münasibətlər tarixində əhəmiyyətli idi. Karl Romalıların kralının seçilməsi prosedurunu təyin edərkən, seçkinin papa tərəfindən təsdiqlənməsi haqqında heç nə qeyd etmədi. Lakin Papa VI İnnokent buna etiraz etmədi, çünki Viskontilərə qarşı Karlın dəstəyinə ehtiyacı var idi.^[5] Papa İnnokent 1356-cı ildəki Qızıl bulla sonra da, IV Karl 1362-ci ildə vəfat edənə qədər onunla yaxşı münasibətlərini davam etdirdi.^[6]

İstinadlar

↑ Luxembourg, Charles IV. The Golden Bull of 1356 AD. 2 November 2019. ISBN 9781987027402.
↑ Memory of the World — The "Golden Bull" – All seven originals and the "King Wenceslaus’ luxury manuscript copy" of the Österreichische Nationalbibliothek Arxivləşdirilib 2017-07-17 at the Wayback Machine, www.unesco.org
↑ ¹ ² Bryce, James. The Holy Roman Empire (new). London: Macmillan. 1978. səh. 243.
↑ www.phil.uni-erlangen.de http://www.phil.uni-erlangen.de/~p1ges/netzsem/gb/gb_c2.html#3 (#bare_url_missing_title). 2006-05-20 tarixində arxivləşdirilib.
↑ Yves Renouard, The Avignon Papacy 1305–1403 (Connecticut: Archon Books, 1970), 127.
↑ D. S. Chambers, Popes, Cardinals and War (London: I. B. Tauris, 2006), 28.

Xarici linklər

[1] Luxembourg, Charles IV. The Golden Bull of 1356 AD. 2 November 2019. ISBN 9781987027402.

[2] Memory of the World — The "Golden Bull" – All seven originals and the "King Wenceslaus’ luxury manuscript copy" of the Österreichische Nationalbibliothek Arxivləşdirilib 2017-07-17 at the Wayback Machine, www.unesco.org

[Bryce-3] ¹ ² Bryce, James. The Holy Roman Empire (new). London: Macmillan. 1978. səh. 243.

[4] www.phil.uni-erlangen.de http://www.phil.uni-erlangen.de/~p1ges/netzsem/gb/gb_c2.html#3 (#bare_url_missing_title). 2006-05-20 tarixində arxivləşdirilib.

[5] Yves Renouard, The Avignon Papacy 1305–1403 (Connecticut: Archon Books, 1970), 127.

[6] D. S. Chambers, Popes, Cardinals and War (London: I. B. Tauris, 2006), 28.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]