Sintetizm

Sintetizm (fr. synthétiser — əhatə etmək, birləşmək) — postimpressionizmin daxilində bədii cərəyan^[1].

Sintetizm 1888-ci ildə Pol Qogen, Emil Bernar, Lui Anketen və Pont-Aven məktəbinin digər rəssamlarının əsərlərində ortaya çıxdı. Sənətdə yeni bir tendensiya olaraq, Volpini fransız kafesində Qoqenin tərəfindən təşkil edilən 1899-cu ilin Ümumdünya sərgisində daha da tanındı.

Sintetik hərəkata aid sənətçilər öz əsərlərində üç anlayışı "sintez" etməyə çalışdılar:

• Görünüşü əks etdirir;
• Təsvirə aid öz hissləri;
• Xəttin, rəngin və şəklin estetikası.

• 
  Pol Qogen, Les Alyscamps, (1888), Orse muzeyi, Paris
• 
  Pol Qogen, Vision after the Sermon, 1888.
• 
  Pol Serzyen, Talisman 1888
• 
  Şarls Laval, 1888,^[2]
• 
  Pol Qoqen, Yaşıl xaç, 1889
• 
  Emil Bernar
• 
  Vinsent van Qoq, Noyabr 1888.
• 
  Pol Ranson portreti 1890, Orse muzeyi, Paris
• 
  Lui Anketen, Oxuyan qadın, 1890