Salome (və ya Solomiya[5]) Amvrosiyevna Kruşelnitska (ukr. Соломія Амвросіївна Крушельницька; 23 sentyabr 1872[1][2] – 16 noyabr 1952[3], Lvov[3]) — Ukrayna opera müğənnisi, müəllim. Ukrayna SSR əməkdar incəsənət xadimi (1951).[6]
Solomiya Kruşelnitska | |
---|---|
Ümumi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 23 sentyabr 1872[1][2] |
Vəfat tarixi | 16 noyabr 1952[3] (80 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Musiqiçi məlumatları | |
Fəaliyyəti | opera müğənnisi, musiqi pedaqoqu |
Janr | opera |
Səs tembri | soprano |
Mükafatları | |
salomeamuseum.lviv.ua | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Həyatı boyu Solomiya Kruşelnitska dünyanın ən görkəmli müğənnisi kimi tanınıb. Onun çoxsaylı mükafatları və fərqlənmələri arasında, xüsusən də XX əsrin "Vaqnerin divası" adı da var. Onunla eyni səhnədə oxumaq Enriko Karuzo, Titta Ruffo, Fyodor Şalyapin üçün şərəf sayılırdı. İtalyan bəstəkarı Cakomo Puççini müğənniyə "Ən gözəl və füsunkar Kəpənək (Madam Batterflay)" yazısı olan portretini hədiyyə edib.[7]
Solomiya Kruşelnitska qədim və müasir Ukraynanın ən məşhur qadınları siyahısına daxil edilib.[8]
Salomeya Kruşelnitska 11 (23) sentyabr 1872-ci ildə Qalisiyada (Avstriya-Macarıstan), Belyavintsy kəndində (indiki Ukraynanın Ternopol vilayətinin Buçaç rayonu) yunan katolik keşişi Ambrose Kruşelnitskinin (1841-1902) və həyat yoldaşı Teodora Mariyanın (1844 -1907) ailəsində anadan olub. Nəsil şəcərələri nəcib və qədim bir ailədən gəlir. Babası Qriqori Savçinski (1804-1888), Ukrayna kilsəsi və ictimai xadimi, yazıçı idi. Kiçik bacısı Anna da opera müğənnisi olub.
1873-cü ildə ailə bir neçə dəfə yaşayış yerini dəyişdi. Əvvəlcə Osovtsıya, sonra Starye Petlikovtsıya, bir müddət Kruşelnitski ailəsi Şərqi Beskidlərin ətəklərində - Stanislav vilayətinin Tisov kəndində yaşadı. 1878-ci ildə onlar əvvəllər olmadıqları Ternopol yaxınlığındakı Belaya kəndinə köçdülər.
Salome gənc yaşlarından mahnı oxumağa başlayıb. O, bilavasitə kəndlilərdən öyrəndiyi bir çox xalq mahnılarını bilirdi. Kruşelnitskilərin tanışı Mariya Mixaylovna Tsibulskaya Salome Kruşelnitskayanın uşaqlıq illərini belə xatırlayır: "Gənc Salomenin axşamlar hardasa bağda və ya meydanda qızlarla birlikdə necə oxuduğunu xatırlayırıq. Onda da onun səsi güclü, gözəl və başqalarından çox fərqli idi".
Salome, xarici tələbə kimi imtahan verdiyi Ternopol gimnaziyasında musiqi təhsilinin əsaslarını öyrəndi. Burada o, Denis Siçinskinin də üzvü olduğu, sonralar tanınmış bəstəkar, Qalisiyada ilk peşəkar musiqiçi olan orta məktəb şagirdlərinin musiqi dərnəyi ilə yaxın münasibətlər qurdu
1883-cü ildə Ternopolda Şevçenko konsertində "Ruska Besida" cəmiyyətinin xorunda oxuyan Salomenin ilk ictimai çıxışı oldu. 1885-ci il avqustun 2-də bu xorun konsertlərindən birində ukraynalı, rus və bolqar tələbələrlə, bəstəkar O.Nijankovski və rəssam və şair K.Ustiyanoviçlə birlikdə ölkəni gəzmiş İvan Franko iştirak etmişdi.
1891-ci ildə Salome Qalisiya Musiqi Cəmiyyətinin Lvov Konservatoriyasına daxil oldu. Burada fortepiano və opera ifaçılığı üzrə təhsil aldı. Təhsil aldığı müddətdə onun ilk solo çıxışı baş tutdu. Kruşelnitska 1892-ci il aprelin 13-də müğənni G.F.Handelin "Məsih" oratoriyasında əsas partiyanı ifa etdi. 1893-cü ildə Salomeya Amvrosiyevna Lvov Konservatoriyasını gümüş medalla bitirdi. S.Kruşelnitskayanın konservatoriya diplomunda bu sözlər yazılıb: "Panna Salomeya Kruşelnitskaya bu diplomu nümunəvi çalışqanlığı və qeyri-adi uğuru ilə əldə etdiyi bədii təhsilinin sübutu olaraq alır, xüsusən də 24 iyun 1893-cü ildə gümüş medala layiq görüldüyü ictimai müsabiqədə..."
1893-cü ilin payızında Salome Milana (İtaliya) professor Fausta Krespinin yanına təhsil almağa getdi. Artıq növbəti 1894-cü ildən o, tamaşaçıların rəğbətini qazanaraq Lvov Operasında debüt etdi.
1890-cı illərin ikinci yarısında dünya teatrlarının səhnələrində onun uğurlu çıxışları başladı. 1896-cı ildən İtaliyada, eləcə də Lvovda, Krakovda, Odessada, 1898-1902-ci illərdə Varşavada böyük tamaşaçı rəğbəti qazandı. 1902-ci ildən - Avropa, Amerika və Afrikanın (İspaniya, Fransa, Portuqaliya, Rusiya, Polşa, Avstriya, Misir, Argentina və Çili) ən ən yaxşı teatrlarında səhnə aldı.
Salome Cüzeppe Verdinin “Aida” və Trubadur”, Şarl Qunodun “Faust”, Stanislav Monyuşkonun “Sehrli qala”, Cakomo Meyerberin “Afrikalı qadın”, Cakomo Puççininin "Manon Lesko" və "Çio-Çio-san" (Madam Batterflay), Rixard Ştrausun "Ekektra", Jorj Bizenin “Karmen”, Pyotr Çaykovskinin “Yevgeni Onegin” və “Pikovaya Dama” və s. kimi məşhur operalarında rollar ifa edib.
1896-cı ildə Kruşelnitska Kremona, Krakov, Triestə qastrol səfərinə çıxdı. 1896-cı ildən 1897-ci ilin martına qədər italyan truppasının tərkibində Odessa Opera Teatrında otuz beş tamaşada iştirak etdi.
Elə həmin il o, Cənubi Amerika, Berqamo, Parma turlarına çıxdı. 1902-ci ildə - Parisdə qastrol səfərindı oldu. S.Kruşelnitskaya 1908-ci ildə - Puccini ilə birlikdə oxuduğu Misirdə qastrol səfəri yadda qalan oldu. Müğənni İtaliya Kraliçasının dəvəti ilə 1925-ci ildə konsertdə iştirak edir, daha sonra 1927-1928-ci illərdə ABŞ və Kanadaya böyük qastrol səfərinə çıxır.[9]
1910-cu ildə S.Kruşelnitskaya məşhur italyan hüquqşünası, musiqi bilicisi və erudit aristokrat olan Viarecconun meri Çezare Riççioni ilə evlənir. Onlar Buenos-Ayres məbədlərindən birində nigaha girirlər. Evləndikdən sonra Çezare və Salome Viareccoda məskunlaşırlar. Burada Salome "Salome" adlandırdığı bir villa alır.[10]
1920-ci ildə Kruşelnitskaya şöhrətinin zirvəsində opera səhnəsini tərk edərək, sonuncu dəfə Neapolda Rixard Vaqnerin “Lohenqrin” və A.Katalinin “Loreley” operalarında çıxışı olur. Salome sonrakı həyatını səkkiz dildə mahnı ifa edərək kamera konserti fəaliyyətinə həsr edir. Ukrayna, Avropa, Amerika turuna çıxır. 1894-1923-cü illərdə o, demək olar ki, hər il Lvov, Ternopol, Strya, Berejanı, Zbaraj, Çernovtsı və Qalisiyanın digər şəhərlərində konsertlər verirdi. Onun İvan Franko, M.Pavlik, Olqa Kobılyanskaya, Nikolay Lısenko, D.Siçinski, Qalisiya və Dnepr bölgəsinin bir çox digər xadimləri ilə möhkəm dostluq əlaqələri var idi.
Müğənninin yaradıcılıq fəaliyyətində Taras Şevçenko və İvan Frankonun xatirəsinə həsr olunmuş konsertlər xüsusi yer tuturdu. Bu konsertlərdə iştirak etmək üçün o, tez-tez Qərbi Ukraynaya gəlirdi.
1929-cu ildə Romada S.Kruşelnitskayanın son qastrol konserti baş tutdu.
1938-ci ildə Kruşelnitskayanın əri Çezare Riççioni vəfat edir. 1939-cu ilin avqustunda müğənni Qalisiyaya səfərə gedir və İkinci Dünya müharibəsinin başlaması səbəbindən İtaliyaya qayıda bilmir.
1939-cu ilin noyabrında Qərbi Ukraynanın SSRİ-yə qatılmasından sonra sənətçinin Lvovdakı evi milliləşdirildi. Kruşelnitskaya bacısı Anna ilə birlikdə yaşadığı dörd otaqlı mənzilə köçməli oldu. Lvovun almanlar tərəfindən işğalı zamanı S.Kruşelnitska çox yoxsul həyatı sürürdü. Bu səbəbdən də o, fərdi vokal dərsləri vermək məcburiyyətində qalmışdı.
Müharibədən sonrakı dövrdə S.Kruşelnitska Nikolay Lısenko adına Lvov Dövlət Konservatoriyasında işləməyə başlayır. Ancaq onun müəllimlik karyerası, demək olar ki, başlamadan bitə bilərdi. Belə ki, “Kadrların millətçi ünsürlərdən təmizlənməsi” zamanı o, konservatoriya diplomunun olmamasında ittiham olunurdu. Daha sonra diplom şəhər tarix muzeyinin fondunda tapıldı.[10]
Sovet İttifaqında yaşayan və müəllimlik edən Kruşelnitskaya çoxsaylı müraciətlərə baxmayaraq, uzun müddət İtaliya vətəndaşı qalaraq SSRİ vətəndaşlığını ala bilməyib. Nəhayət, İtalyadakı villasının və bütün əmlakının sovet dövlətinə verilməsi barədə ərizə yazan Kruşelnitskayaya SSRİ vətəndaşlığı verildi. Villa dərhal satıldı və sahibinə dəyərinin cüzi bir hissəsi ödənildi.
1951-ci ildə Salome Kruşelnitskaya Ukrayna SSR-nin Əməkdar İncəsənət Xadimi, 1952-ci ilin oktyabrında isə ölümündən bir ay əvvəl professor elmi adını aldı.[10]
16 noyabr 1952-ci ildə Salome Kruşelnitskaya vəfat etdi. O, Lvovda, Lıçakiv qəbiristanlığında dostu və müəllimi İvan Frankonun qəbrinin yanında dəfn olundu.
17 fevral 1904-cü ildə Milanın "La Skala" teatrında Cakomo Puççini "Madam Batterflay" adlı yeni operasını təqdim etdi. Müğənnilər Rosina Storçio, Covanni Zenatello, Cüzeppe de Lukanın iştirakına baxmayaraq, tamaşa uğursuz alındı.
Bundan sonra Puççini operaya yenidən nəzər yetirdi və mayın 29-da Breşiyadakı Grande Teatrının səhnəsində baş rolda Salomea Kruşelnitskaya ilə birlikdə “Madam Butterflay”ın yeni variantının premyerası oldu. Bu dəfəki premyera tamam başqa cür oldu. Gurultulu alqışlarla tamaşaçılar yeddi dəfə sənətçiləri və bəstəkarı səhnəyə çağırdılar. Tamaşadan sonra Puççini Kruşelnitskayaya “Ən gözəl və füsunkar Madam Batter” yazısı olan portretini göndərdi.
İvan Frankonun Lvov Ədəbi-Memorial Muzeyinin şöbəsi kimi Salomea Kruşelnitskanın Musiqili Xatirə Muzeyinin yaradılması haqqında qərar 1979-cu il fevralın 13-də 494 saylı Lvov Vilayət Xalq Deputatları Sovetinin İcraiyyə Komitəsi tərəfindən qəbul edilib. 1988-ci ildə sakinlər o vaxtkı Çernışevski küçəsi, 23 ünvanındakı evin ikinci mərtəbəsindən çıxarılıb.
Binaların təmiri və bərpasından sonra muzey İvan Franko Muzeyinin əməkdaşları tərəfindən tərtib edilmiş və tanınmış musiqişünaslar tərəfindən nəzərdən keçirilmiş tematik və ekspozisiya planı əsasında yaradılmış ekspozisiyası düzəldilmişdir. Muzeyin təntənəli açılışı 1989-cu il oktyabrın 1-də baş tutsa da, daha bir il yarım ərzində bərpa işləri aparılıb.
Lvovdakı S.Kruşelnitskanın Musiqili Xatirə Muzeyi 1991-ci ilin yazında ilk olaraq İvan Frankonun Lvov Ədəbi Xatirə Muzeyinin şöbəsi kimi fəaliyyətə başlayıb, 1995-ci ildə müstəqil dövlət qurumuna çevrilib.
Muzeyin yaradıcısı S.Kruşelnitskanın qardaşı qızı Odarka Karlovna Bandrovskayadır. O, bütün həyatını Salomea Kruşelnitskanın xatirəsinin qorunmasına və şöhrətinin artırılmasına həsr edib. Onun arxivi muzeyin ekspozisiyasının əsasını əhatə edərək bütün fond kolleksiyasının mühüm hissəsini təşkil edir. S.Kruşelnitskanın sənətinin tədqiqatçıları Mixail Qolovaşenko və İvan Derkaçın muzeyə hədiyyə etdiyi eksponatlar böyük dəyərə malikdir.