Vladimir Preloq

Vladimir Preloq (bosn. Vladimir Prelog; 23 iyul 1906[1][2][…], Sarayevo[5]7 yanvar 1998[1][2][…], Sürix) – Xorvat mənşəli İsveçrə üzvi kimyaçısı. Onun Avstriya, Şimali İtaliya və Xorvat kökləri var idi.[6] 7 yanvar 1998-ci ildə 92 yaşında Sürixdə vəfat etmişdir.

Vladimir Preloq
bosn. Vladimir Prelog
Doğum tarixi 23 iyul 1906(1906-07-23)[1][2][…]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 7 yanvar 1998(1998-01-07)[1][2][…] (91 yaşında)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
  • Miroqoy qəbiristanlığı[d]
Elm sahələri üzvi kimya, biokimya
İş yerləri
Üzvlüyü
Mükafatları Kimya üzrə "Nobel" mükafatı
Order of Danica Hrvatska
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Uşaqlıq və məktəb illəri

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Doğulmasından az əvvəl Xorvatiyada orta məktəb müəllimi işləyən Vladimirin atası Milan (1879–1931) Avstriyanın təhsilin yaxşılaşdırılması üzrə dövlət proqramı çərçivəsində yeni ilhaq edilmiş Bosniya və Herseqovina əyalətinin paytaxtına (Sarayevo) göndərildi. O dövrdə bu proqram mədəni və dini cəhətdən müxtəlif icmaların birliyi idi: katolik xorvatlar, yunan pravoslav serbləri, əcdadları Türkiyə vətəndaşlığı dövründə İslamı qəbul etmiş müsəlmanlar və 1492-ci ildə İspaniyadan köçmüş ispan yəhudilərinin nəsilləri. Milliyyətcə xorvat olan gənc Vladimirə başqa qruplardan olan uşaqlarla oynamağa icazə verilməyib. Sonradan o, xoşbəxt də olsa, kifayət qədər tənha uşaqlıq keçirdiyini söyləyərdi. Onun uşaqlığının ən yaddaqalan hadisələrindən biri 1914-cü il iyunun 28-də əlamətdar bir gündə Sarayevoya səfərə gələn Avstriya vəliəhdi Archduke Franz Ferdinand və həyat yoldaşı Sofiyanın görüşünün təntənəli yürüşündə olması idi. Vladimir qonaqlarla maşının qabağına gül atmalı idi. Maşının ona çatacağına az qalmış şahzadə və arvadı güllələnib. Sonrakı iğtişaşlar və münaqişələr zamanı serb əhalisinin talan edilməsi gənc Preloqda təəssürat yaratdı. O, bütün həyatı boyu təntənəli mərasimlərə, hətta layiqli bir məqamda keçirilsə belə, onlara nifrət edirdi. Birinci Dünya Müharibəsinin başlamasından qısa müddət sonra Preloqun valideynləri boşandılar. Və o, Xorvatiyanın paytaxtı Zaqrebə, orta məktəb müəllimi olan Olqa bibisinin himayəsinə göndərilmişdir. Məhz Olqa bibisinin Vladimirin intellektual inkişafına təsiri böyük olmuşdur. Belə ki, Olqa Preloqun təsiri ilə Vladimirdə elmə maraq oyatmış və o, ilk kimya təcrübələrini aparmışdır. Müharibənin sonlarında Vladimir atasının gimnaziya direktoru təyin edilmiş şəhərə köçmüş və burada elmi-təyinatlı orta məktəbə daxıl olmuşdur. Burada çalışan kimya müəlimi İvan Kuriyanın ona təsiri böyük olmuşdur. Müəllim tələbəsindəki kimyaya olan marağı görmüş və bu marağın böyüyüb inkişaf etməsinə səbəb olmuşdur. Preloqun ilk elmi işi məhz İvan Kuriyanın rəhbərliyi ilə yazılmışdır. Elə həmin il atası Zaqreb Universitetində müasir tarix professoru təyin edildi. Orada Preloq 1924-cü ildə məzun oldu

Universitet illəri

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Orta məktəbi bitirdikdən sonra Preloq Çexiya texniki universiteti yanında kimya mühəndisliyi məktəbinə daxil olmuş və burada kimyadan əlavə riyaziyyat və fizikanı öyrənmişdi. Preloqun üzvi kimya sahəsinə olan marağını Rudolf Lüke oyatmışdır(1897–1960). Lükenin politsiklik alkaloidlər – kokain, xinin, morfinə olan marağı, müəlliminin tədqiqatlarında iştirak etmə hüququ verilmiş Preloqa da keçmişdir. Onlar Lükenin vəfatına qədər dostluq etmişdilər. Sonralar Preloq öz tələbələrinə deyirdi – elmlə məşğul olmanın ən yaxşı üsulu –tək alim deyil, həm də insan olan usta-alimin yanında tələbə olmaqdır.[7] Lüke ilə işlərinin birində Preloq N-metil-2,5-difenilpirolun sintezini həyata keçirdi və kristalların nəinki flüoresanlaşmağa qadir olduğunu, həm də tribolüminesans fenomenini nümayiş etdirdiyini qeyd etdi. Bildiyimiz qədər, bu maddə üçün heç bir struktur məlumat əldə edilməmişdir və bu fenomenin struktur izahı hələ də məlum deyil. Səkkiz semestr təhsil aldıqdan sonra Preloq yekun imtahanını uğurla verdi və 1928-ci ildə oranı fərqlənmə diplomu ilə bitirdi.1928-ci ildə Preloq təhsilini bitirmiş və 1929-cu ildə müvəffəqiyyətlə doktorluq işini yerinə yetirərək doktorluq imtahanını vermişdir.

İş fəaliyyəti

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1929-cu ildə layiqli iş tapmaq çətin idi. Bununla belə, Lükenin dostlarından biri Gotthart Driza müqavilə sintezi üçün yeni laboratoriya açmaqda maraqlı idi. O, Preloqa işi təşkil etmək və laboratoriyaya rəhbərlik etmək imkanını təklif etdi, lakin Preloq əcnəbi olduğu üçün onu rəsmi olaraq belə bir işə qəbul etmək mümkün deyildi, buna baxmayaraq ona dostlara kömək etməyi qadağan edən heç bir qanun yox idi. Driza Preloga maddi vəsait təmin etdi və rəsmi olaraq Votochekə təyin olunsa da, Preloqun faktiki ilk tələbəsi oldu. İş yerində Preloq satış üçün maddələrin sintezi ilə, boş vaxtlarında isə müstəqil tədqiqatlarla məşğul olurdu. 1932-ci ildə Preloq Kral Yuqoslaviya Hərbi Dəniz Qüvvələrində bir illik xidmətə çağırıldı. 1933-cü ildə Kamilə Viteklə evləndi və 1949-cu ildə onların yeganə oğlu Yan[8] dünyaya gəldi.

1935-ci ildə Preloq Zaqreb Universitetində iş təklifi alır. Uzun danışıqlardan sonra ona professorluq vəd etdilər və o, qismən razılaşdı. Nəticədə o, dosent dərəcəsi ilə daimi əmək haqqı ilə müəllim təyin olunsa da, professor, kafedra müdiri vəzifələrini daşıyırdı, lakin onun laboratoriyasında lazımi avadanlıq yox idi və işçilərə maaş verməyə pul yox idi. Kiçik bir kommersiya müəssisəsindən kömək gəldi: kiçik bir yerli əczaçılıq şirkətinin direktoru, artıq məlum olan dərmanların istehsalı ilə yanaşı, elm adamlarının ən son inkişaflarını (klinik sınaqlardan keçdikdən sonra) daxil etmək üçün fəaliyyət sahəsini genişləndirmək qərarına gəldi. Prelog inkişafda kömək etməyə razılaşdı, bunun üçün şirkətin direktoru ona laboratoriya üçün yeni avadanlıq almaq, tələbələrlə iş və yeni işçilərin maaşlarını təşkil etmək üçün pul verdi. Pliva çiçəkləndi – bütün Yuqoslaviyada ən böyük əczaçılıq şirkəti oldu və hazırda Xorvatiyada ən böyük olaraq qalır. Prelog şirkətə böyük miqdarda ümumi rubrum birləşməsini (patentli alman dərmanı Prontosilin bir hissəsi idi) istehsal etməyi təklif etdi ki, bu da şirkətin səhmlərinin sürətlə artmasına səbəb oldu. Streptazol kimi tanınan bu dərman şirkətə böyük gəlir gətirdi.

Nəticədə, Preloq Sürixdəki İsveçrə Texnologiya İnstitutuna səyahət edə bildi. Səyahət 1937-ci ildə baş tutdu və Leopold Ruzicka (1887–1976) ilə işləməyi imkan yarandı. Zaqrebdəki işi sayəsində Preloq bütün dünyada məşhurlaşdı və bir çoxları Zaqrebdə onun üçün əla elmi karyera olacağını proqnozlaşdırdılar, lakin II Dünya Müharibəsinin başlaması və Yuqoslaviyanın işğalı bunu dəyişdi.[9] Preloqun alman elmi jurnallarında dərc olunan məqalələri görkəmli alim, Alman Kimya Cəmiyyətinin prezidenti Rixard Kunun diqqətini cəlb etmişdir. Müharibə başlayandan qısa müddət sonra Preloq Almaniyada bir neçə mühazirə oxumaq üçün dəvət aldı, lakin dərhal cavab vermədi. Yuqoslaviya alman qoşunları tərəfindən işğal edildikdən sonra (1941-ci ilin apreli) Preloq alman işğalçılarına görə deyil, xorvat faşistlərinə görə təhlükə hiss etdi. Ruzicka'nın sığınacaq verəcəyini bildiyi Sürixə getmək üçün Kunun dəvətindən istifadə etmək qərarına gəldi. Preloqun avtobioqrafik qeydlərinə əsasən, bu asan olmayıb. 1941-ci ilin dekabrında Preloq həyat yoldaşı ilə birlikdə Sürixə köçdü və ömürlərinin sonuna qədər orada yaşadılar. Preloq müharibə başa çatdıqdan sonra Almaniyada mühazirələr oxudu.

Medallar və mükafatlar

  • 1945 Verner medalı və mükafatı, İsveç Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilmişdir
  • 1962 – Belçika Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilən STAS medalı
  • William Marsh Race Universiteti tərəfindən təqdim edilən Şərəf Medalı
  • 1965 – Marsel Benois Mükafatı
  • 1966 – Çexoslovakiya Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təltif edilən Hanus medalı
  • 1967 – Avqust-Williem-von Hoffmann medalı, Alman Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təltif edilmişdir
  • 1968 – London Kral Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilən Davy medalı
  • 1968 Robert Robinson Mükafatı[de]
  • 1969 Adam Roger Mükafatı, Amerika Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilmişdir
  • 1970 – Vaşinqtonda Əczaçılıq Elmləri Akademiyası tərəfindən təqdim edilən Şərəf Medalı
  • 1971 – Dublində İrlandiya Elmlər Akademiyası tərəfindən təqdim edilən Şərəf Medalı
  • 1974 – Sürix Universiteti tərəfindən təqdim edilən Paul Carrer medalı
  • 1975 – Kimya üzrə Nobel mükafatı "üzvi molekulların və reaksiyaların stereokimyası sahəsində tədqiqatlara görə"
  • 1976 – Paracelsus mükafatı [de], İsveç Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edildi
  • 1977 – Yuqoslaviya Ulduzu ordeni Doğan Günəş ordeni
  • 1978 – Emil Votoçek medalı, Praqada Kimya Texnologiyaları İnstitutu tərəfindən təqdim edilmişdir
  • 1983 Hamilton Mükafatı, Ohayo Universiteti tərəfindən təqdim edildi
  • Ohayo Universiteti tərəfindən təqdim edilən Evans Mükafatı
  • 1984 – Kolumbiya Universiteti tərəfindən təqdim edilən Arun Quthikondo Memorial Mükafatı
  • 1985 – İtaliya Kimya Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilən Adolfo Quilico medalı
  • 1986 – Qızıl Taclı Yuqoslaviya Bayrağı ordeni
  • 1989 – Bozo Tezak medalı, Xorvatiya Elmi Cəmiyyəti tərəfindən təqdim edilmişdir.

Elmi cəmiyyətlərə üzvlük

  • 1948 – ÇexoslovakiyaXorvatiya Kimya Cəmiyyətlərinin fəxri üzvü
  • 1954 – Yuqoslaviya Elmlər və İncəsənət Akademiyasının müxbir üzvü
  • 1960 Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyasının fəxri üzvü
  • London Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • 1961 ABŞ Milli Elmlər Akademiyasının xarici üzvü
  • 1962 London Kral Cəmiyyətinin xarici üzvü
  • Belçika Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • 1963-cü ildə Almaniya Elmlər Akademiyasının üzvü Leopoldina
  • 1964 – Lombard İnstitutunun və Letere Elmlər Akademiyasının xarici üzvü
  • 1965 Amerika Biokimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • Romadakı Milli Akademiyanın xarici üzvü dei Lincei
  • 1966 – SSRİ Elmlər Akademiyasının xarici üzvü
  • Nyu York Elmlər Akademiyası Təqaüd Proqramının üzvü
  • 1971 Danimarka Kral Elmlər Akademiyasının xarici üzvü
  • 1973 Bosniya və Herseqovina Elmlər və İncəsənət Akademiyasının müxbir üzvü
  • 1976 – Filadelfiyada Amerika Fəlsəfə Cəmiyyətinin xarici üzvü
  • 1977 – Serbiya Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • Yaponiya Əczaçılıq Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • Lüksemburq Böyük Hersoqluğu İnstitutunun fəxri üzvü
  • 1978-ci ildə Yaponiya Elmi Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • Barselonada Sarria Kimya İnstitutunun fəxri üzvü
  • 1979 – Sloveniya Elmlər və İncəsənət Akademiyasının müxbir üzvü
  • 1981 Avropa Elmlər, İncəsənət və Nəsr Akademiyasının üzvü
  • Serbiya Elmlər və İncəsənət Akademiyasının xarici üzvü
  • Paris Elmlər Akademiyasının xarici üzvü
  • 1983 – Alman Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • 1985-ci ildə Vatikanda Papa Elmlər Akademiyasının üzvü
  • 1986 – Yuqoslaviya Elmlər və İncəsənət Akademiyasının fəxri üzvü
  • İsveçrə Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • 1987 – Avstriya Kimya Cəmiyyətinin fəxri üzvü
  • 1988 – İsveçrə Dəqiq Elmlər Akademiyasının üzvü
  • 1990 Londonda Avropa Akademiyasının üzvü
  • AMA-nın fəxri prezidenti (Alma Mater Agramensis)

Doktorluq dərəcələri

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • 1989 – Zaqrebin fəxri vətəndaşı
  • 1992 – Sarayevo şəhərinin fəxri vətəndaşı
  1. 1 2 3 4 Vladimir Prelog // Encyclopædia Britannica (ing.).
  2. 1 2 3 4 Vladimir Prelog // Brockhauz Ensiklopediyası (alm.).
  3. 1 2 https://www.leopoldina.org/fileadmin/redaktion/Mitglieder/CV_Prelog_Vladimir_D.pdf.
  4. 1 2 www.pas.va (ing.).
  5. 1 2 Прелог Владимир // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохорова 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  6. 1 2 Arigoni D., Dunitz J. D., Eschenmoser A. Vladimir Prelog. 23 July 1906–7 January 1998 : Elected For. Mem. R. S. 1962 (англ.) // Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. — 2000. — № 46. — С. 443–464.
  7. Dunitz J. D. Obituary: Vladimir Prelog (1906–98) // Nature. — 1998. — № 391. — С. 542.
  8. Vladimir Prelog. Autobiography. Дата обращения: 19 ноября 2016. Архивировано 29 мая 2017 года.
  9. Arigoni D., Dunitz J. D., Eschenmoser A. Vladimir Prelog. 23 July 1906–7 January 1998 : Elected For. Mem. R. S. 1962 (англ.) // Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. — 2000. — № 46. — С. 443–464. ↑ Перейти обратно: Vladimir Prelog. Autobiography. Дата обращения: 19 ноября 2016. Архивировано 29 мая 2017 года. ↑ Перейти обратно: Vladimir Prelog (1906–1998). Дата обращения: 19 ноября 2016. Архивировано 3 марта 2016 года.