Volqa

Volqa (rus. Волга, q.slav. Вльга, alm. Wolga[1]) ya da Edil (köhn. azərb. عديل Edil[2] və ya آطل Atil[3][4], tatar. Идел, İdel, çuvaş Атӑл, qaz. Едiл, Edil, kalm. Иджил-гол, İcıl-göl[5]) — Rusiyanın Avropa hissəsində çay.

Volqa
rus. Волга
Ülyanovsk
Ülyanovsk
Ölkə  Rusiya
Şəhərlər
Mənsəbi Həştərxan
Uzunluğu 3530 km
Su sərfi 8.060 m³/s
Su sistemi Volqa/Xəzər dənizi
Su hövzəsi Xəzər dənizi
Hövzəsinin sahəsi 1 361 000 km²
Qolları Oka, Kama
Volqa (Rusiyanın Avropa hissəsi)
physical
mənbəyi
physical
mənsəbi
Volqa çayı Rusiya xəritəsində:

57°15′ şm. e. 32°28′ ş. u.HGYO

45°41′ şm. e. 47°51′ ş. u.HGYO
DSR[rus.] 08010400312112100000019, 08010100412110000000017, 08010400712110000000017, 11010002412110000000017, 11010000312110000000017, 08010100812110000000017, 11010002212110000000017 08010100112110000000017, 08010400312112100000019, 08010100412110000000017, 08010400712110000000017, 11010002412110000000017, 11010000312110000000017, 08010100812110000000017, 11010002212110000000017
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Volqa çayı uzunluğuna görə Avropanın ən böyük çayıdır. Onun uzunluğu 3530 km-dir. OkaKama Volqanın ən böyük qollarıdır. Volqa Xəzər dənizinə tökülərkən böyük delta əmələ gətirir. Volqa çayı üzərində bir çox su anbarları, hidrotexniki qurğular yaradılıb və limanlar, SES-lər tikilmişdir. Volqanın böyük iqtisadi əhəmiyyəti vardır.[6] Xəzər dənizinə ən çox bolsululuq gətirən məhz Volqa çayıdır.

Volqa Valday təpələrindən (228 metr yüksəklikdə) başlayır və Xəzər dənizinə tökülür. Çayın mənsəbi dəniz səviyyəsindən 28 metr aşağıda yerləşir. Volqa dünyanın ən böyük daxili çayıdır, yəni Dünya okeanına axmır. Volqa hövzəsinin çay sisteminə ümumi uzunluğu 574 min km olan 151 min su axını daxildir. Volqa təxminən 200 qolu qəbul edir. Sol qollar daha çoxdur və sağdan qollardan daha çox suludur. Kamışindən sonra əhəmiyyətli qollar yoxdur.

Volqa hövzəsi Rusiyanın Avropa ərazisinin təxminən ⅓ hissəsini tutur və qərbdə ValdayOrtarus yüksəkliyindən şərqdə Urala qədər uzanır. Volqa drenaj sahəsinin əsas, qidalandırıcı hissəsi - şimal hissəsi (çayın subentudinal hissəsinə və Moskva şəhərinə qədər, eləcə də bütün dağlıq hissəsi) - meşə zonasında yerləşir, hövzənin Samara şəhərinə qədər olan orta hissəsi meşə-çöl zonasında, cənub hissəsi Volqoqrada qədər çöl zonasında, cənubda isə yarımsəhra zonasındadır. Volqa ümumiyyətlə yuxarı Volqaya bölünür - mənbədən Oka ağzına qədər, orta - Oka'nın birləşməsindən Kamanın ağzına qədər və aşağı - Kamanın birləşməsindən qovuşa qədər. Xəzər dənizi. Volqa adətən hissələrə bölünür — mənbədən Oka çayının ağzına qədər-yuxarı Volqaya, Oka çayının qovuşduğu yerdən Kamanın ağzına qədər- orta, aşağı hissəsi isə Kamanın qovuşduğu yerdən Xəzər dənizinə qovuşana qədər.[7]

Volqa Yuxarı Volqa gölləri sistemindən keçdikdən sonra 1843-cü ildə su axınını tənzimləmək və suyun az olduğu dövrlərdə naviqasiya dərinliyini saxlamaq üçün bənd tikildi.

Mənbəsindən Volqada ilk böyük yaşayış məntəqəsi Rjev şəhəridir.

Bunun arxasında göndərmə zonası başlayır.

Kostromadan aşağıda Volqa əslində çay olmaqdan çıxır və tamamilə tənzimlənən bir sıra su anbarlarına dönür.

Volqadakı TverRıbinsk şəhərləri arasında, Dubna şəhəri yaxınlığında bəndi və su elektrik stansiyası olan İvankovo ​​su anbarı (qondarma Moskva dənizi), Uqliç su anbarı (Uqliç yaxınlığında SES) - Rıbinsk su anbarı (Rıbinsk yaxınlığında SES) yaradılmışdır.

Rıbinsk-Yaroslavl bölgəsində və Kostromadan aşağıda çay Uqliç-Danilovskaya və Qaliç-Çuxloma yüksəkliklərini keçərək hündür sahillər arasında, dar bir vadidə axır.

Bundan sonra, Volqa Unjen və Balaxnin ovalığı boyunca axır.

Qorodets yaxınlığında (Nijeqoroddan yuxarı) Nijeqorod su elektrik stansiyasının bəndi ilə bağlanan Volqa Qorkov su anbarını əmələ gətirir.


Rıbinsk və Nijeqorodsk su elektrik stansiyalarının tikintisi Qorodetsdən aşağı illik axını yenidən böldü.

Daşqın (yaz axını) azaldı, yay-payızın aşağı sulu dövründə axın 15%, qışın az sulu dövründə isə iki dəfə çox oldu.

Qorodets şlyuzlarından sonra ərazi naviqasiya üçün problemlidir, çay yatağının üzərində çoxlu dayaz hissələr (Qorodets, Verxne-Koçerginski, Nijne-Koçerginski, Verxne-Vetlyanski, Nijne-Vetlyanski, Paraşinski Yar, Verxne-Paraşinski, Aşağı Paraşinski, Koroviy, Kozinski, Georgiyevski, Verxne-Revyakski, Sredne-Revyakski, Nijne-Revyakski, Oka çayının dayazları), həmçinin adalar (Koçerginski/Şukobor, Krasavçik, Revyakski)saylar (Koçerginski, Vetlyankye, Kubentsovski, Balaxninski) var.

Revyakski adasında naviqasiya dərinliyini artırmaq üçün Nijeqorod aşağı təzyiqli su elektrik kompleksinin tikintisi imkanları nəzərdən keçirilir.

Yuxarı Volqanın ən böyük qolları Selijarovka, Vazuza, Tvertsa, Moloqa, Şeksna, Kostroma və Unjadır.

Orta axınlarda, Oka çayı qovuşandan sonra Volqa daha da bolsulu olur. Volqa dağının şimal kənarı boyunca axır. Çayın sağ sahili hündür, sol sahili alçaqdır. Çeboksarı Su Elektrik Stansiyası Çeboksarı su anbarının yerləşdiyi bəndin üstündə, Çeboksarı yaxınlığında tikilmişdir. Volqanın orta axınındakı ən böyük qolları Oka, Sura, Vetluqa və Sviyaqadır.

Kamanın qovuşmasından sonra aşağı axınlarda Volqa olduqca az çay axını alır. Burada Volqa dağları boyunca axır. Tolyatti yaxınlığında, Volqanın meydana gətirdiyi Samara Lukadan yuxarıda, Jiqulevski dağlarının ətəyində Jiqulevskaya Su Elektrik Stansiyasının bəndi tikildi; bəndin yuxarısında Kuybışev su anbarı yerləşir. Balakovo şəhəri yaxınlığındakı Volqa üzərində Saratov su elektrik stansiyasının bəndi tikildi. Bənddən yuxarıda Saratov su anbarı yerləşir. Aşağı Volqaya nisbətən kiçik qollar birləşir - Sok, Samara, Böyük İrgiz, Eruslan. Volqoqradda, Voljskaya Su Elektrik Stansiyasının ərazisində, əsas kanala paralel axan sol qol Axtuba (uzunluğu 537 km) Volqadan ayrılır. Volqa və Axtuba arasında çoxsaylı kanalların və köhnə çayların kəsişdiyi geniş ərazi Volqa-Axtuba sel düzənliyi adlanır; bu düzənlik daxilində daşqınların eni əvvəllər 20-30 km-ə çatırdı. Volqa üzərində Volqoqradla Axtubanın başlanğıcı arasında Voljskaya Su Elektrik Stansiyası tikilmişdir; bənddən yuxarıda Volqoqrad su anbarı yerləşir. Bənddən qırx kilometr aşağıda, onu Simlyansk su anbarı ilə birləşdirən Volqa-Don kanalı Volqaya bitişir.

Volqa deltası Buzan qolunun Volqa yatağından (Həştərxandan 46 km şimalda) ayrıldığı yerdən başlayır və Rusiyada ən böyük, Avropada isə ən böyüklərindən biridir.

Deltada 500-ə qədər qol, kanal və kiçik çaylar var. Əsas qolları Buzan, Bəxtemir, Kamızyak, Staraya Volqa, Bolda, Axtuba; Bunlardan Bəxtemir Volqa-Xəzər kanalını təşkil edərək gəmiçilik vəziyyətində saxlanılır.

Aşağı Volqanın qollarından biri - Qıqaç çayı Qazaxıstan ərazisindən keçir.

“Volqa-Manqışlak” ​​strateji su kəməri Qazaxıstanın Manqistau vilayətinin müəyyən ərazilərini şirin su ilə təmin edən bu qoldan yaranır.

Müxtəlif dövrlərdə Volqa deltası öz mövqeyini dəyişdi.

<…> 2-ci əsrdə arid zonanın quruması başladı və 3-cü əsrdə maksimuma çatdı. Bu dövrdə Xəzər dənizi mənfi 33-32 m-ə qədər yüksəlmişdir.

Volqa o qədər su daşıyırdı ki, o vaxtkı çay yatağı yerləşə bilmədi və müasir tipli delta əmələ gətirdi.

Cənubda delta, demək olar ki, Buzaçı yarımadasına (Manqışlakın şimalı) qədər uzanırdı. L. N. Qumilyov “Xəzər və Xəzər dənizi” Leninqrad Universitetinin bülleteni - 1964 - № 6, buraxılış. I - səh. 83-95.

Kuybışev su anbarı tikildikdən sonra orta və aşağı Volqa arasındakı sərhəd bəzi mənbələrdə Samara üzərindəki Jiqulevskaya su elektrik stansiyası hesab olunur.

Digər mənbələrdə orta və aşağı Volqa arasındakı sərhəd Saratov su elektrik stansiyası hesab olunur (Balakovo şəhərində); beləliklə (Volqa bölgəsinin hissələrə bölünməsində olduğu kimi) aşağı Volqaya Saratov vilayəti (ifrat şimal rayonları istisna olmaqla), Volqoqrad vilayəti, Kalmıkiya Respublikası və Həştərxan vilayəti daxildir.

Su elektrik stansiyaları

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Rıbinsk
  • Uqliç
  • Jiqulevskaya
  • Saratov
  • İvankovo
  • Voljskaya
  • Çeboksarı
  • Nijeqorodsk
  • Mejşlyuzovaya

Hövzə daxilindəki rayonlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]

21-ci əsrin əvvəllərində Rusiya Federasiyasının 37 təsis qurumu tamamilə və ya qismən Volqa hövzəsi daxilində yerləşir. Bu, Rusiyanın ən sıx məskunlaşdığı bölgədir - burada təxminən 60 milyon insan yaşayır (Rusiya əhalisinin təxminən 40% -i) və ölkənin bütün sənaye və kənd təsərrüfatı məhsullarının üçdə biri burada istehsal olunur.

Volqa Rusiya Federasiyasının 15 subyektinin ərazisindən axır (mənbədən mənsəbə):

  • Tver vilayəti
  • Moskva vilayəti
  • Yaroslavl vilayəti
  • Kostroma vilayəti
  • İvanovo vilayəti
  • Nijeqorod vilayəti
  • Mari El
  • Çuvaşıstan
  • Tatarıstan
  • Ulyanovsk vilayəti
  • Samara vilayəti
  • Saratov vilayəti
  • Volqoqrad vilayəti
  • Həştərxan vilayəti
  • Kalmıkiya

Volqa hövzəsinin su obyektləri həmçinin Rusiya Federasiyasının aşağıdakı təsis qurumlarının ərazisində yerləşir:

  • Arxangelsk vilayəti
  • Başqırdıstan
  • Bryansk vilayəti
  • Vladimir vilayəti
  • Voloqda vilayəti
  • Kaluqa vilayəti
  • Karel
  • Kirov vilayəti
  • Komi Respublikası
  • Kursk vilayəti
  • Leninqrad vilayəti
  • Lipetsk vilayəti
  • Mordoviya
  • Moskva
  • Novqorod vilayəti
  • Orenburq vilayəti
  • Orlov vilayəti
  • Penza vilayəti
  • Perm diyarı
  • Ryazan vilayəti
  • Sverdlovsk vilayəti
  • Smolensk vilayəti
  • Tambov vilayəti
  • Tula vilayəti
  • Udmurtiya
  • Çelyabinsk vilayəti

Voqanın ekoloji problemləri

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. http://wolgadeutsche.ru/lexikon/_Wolgagebiet_de.htm Arxivləşdirilib 2016-12-25 at the Wayback Machine Das deutsche Wolgagebiet
  2. http://web2.anl.az:81/read/page.php?bibid=406537&pno=10 Arxivləşdirilib 2022-08-09 at the Wayback Machine Самоучитель татарского языка (Azərbaycan dili rəhbəri), Sultan-Məcid Qənizadə 1890-cı il, Tiflis (s.13)
  3. https://vk.com/doc18066328_459853124 Arxivləşdirilib 2019-04-12 at the Wayback Machine Azərbaycanca-rusca lüğət (Татарско-русский словарь), 1904-cü il, Sultan-Məcid Qənizadə, (s.4)
  4. http://web2.anl.az:81/read/page.php?zoom=0&bibid=142936&pno=38 Arxivləşdirilib 2022-07-13 at the Wayback Machine Lüğət rusi və türki, Qənizadə, Sultan Məcid. (Şeyda bəy Şirvani), 1922-ci il (s.73)
  5. http://budda-08.ru/index.php?Page=57[ölü keçid] Калмыки
  6. Avrasiya[ölü keçid]
  7. Россия. Большой лингвострановедческий словарь / Под общ. ред. Ю. Е. Прохорова. — М.: АСТ-Пресс Книга, 2007. — С. 107. — 736 с. — ISBN 978-5-462-00590-9.