YENGİ
1. (“yeni”nin qədim forması); кил. yeni ; 2. къведай йис(уз).
1. “Yeni”nin qəd. forması. Zülfünü eylə kənar, olsun əyan əbrulərin; Yengi ay rövşənlənir, mahim, hava olduqca saf
Полностью »I (Bakı, Kürdəmir, Meğri, Şamaxı) təzə, yeni. – Yengi yetişən oğlandu u; – Yengi il, sağlığ olsun, gedər oxumağa (Bakı); – Ö:ə yengi getmişdim, çağırd
Полностью »Yeni. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu sazı götürüb dedi: Yengi bağçalar bağısan. Tazə heyvalar narısan, Nigar, Koroğlu yarısan, Məgər bilməz alə
Полностью »Yeni, təzə. Leyliyəm, candan bezaram, Dərdimə dərman yazaram, Yengi açmış laləzaram, Qoyma rəngim sola mənim
Полностью »