yetirmə
yetirmə
1. “Yetirmək”dən f.is. 2. is. bax yetişdirmə 2-ci mənada. O, kimin yetirməsidir? – Guya bütün salamabadlılar öz yetirmələrinə məktəb düzəldəcəklər
Полностью »I сущ. от глаг. yetirmək: 1. доставка. Məktubları gec yetirmə halları случаи доставки писем с опозданием 2
Полностью »