YEYİCİ
сущ., прил. 1. недай(ди); yeyicilərin sayı недайбурун кьадар; 2. кил. yeyimcil; 3. недай, химиядин жигьетдай пис эсер ийидай; чӀурдай, кукӀвардай (мес. кислотаяр).
is. və sif. 1. Yeyən, qidalanan, yemək alan. Yeyicilərin sayı. 2. bax yeyimcil. 3. Kimyəvi cəhətdən pis təsir edən; pozucu, dağıdıcı
Полностью »прил. 1. хим. едкий, разъедающий. Yeyici qələvi хим. едкая щелочь 2. мед. пептический. Yeyici (peptik) xora пептическая язва
Полностью »