ZƏBTİYYƏ
[ər.] сущ. куьгьн. полициядин къуллугъчи.
is. [ər.] köhn. Polis nəfəri. [Həsən:] Bu, bir əsgərə jemper satmış, zəbtiyyələr yaxalamışlar. H.Nəzərli
Полностью »ə. 1) şəhərdə və başqa yaşayış məskənlərində asayişə məsul olan inzibati idarə; polis idarəsi; 2) polis nəfəri
Полностью »