ZƏBTİYYƏ
\[ər.\] сущ. куьгьн. полициядин къуллугъчи.
ə. 1) şəhərdə və başqa yaşayış məskənlərində asayişə məsul olan inzibati idarə; polis idarəsi; 2) polis nəfəri
Полностью »is. [ər.] köhn. Polis nəfəri. [Həsən:] Bu, bir əsgərə jemper satmış, zəbtiyyələr yaxalamışlar. H.Nəzərli
Полностью »