zənn
zənn
[ər.] сущ. 1. гиман, игьтимал, къетӀи тушир фикир, зенд; zənn etmək (eləmək) зенд авун, гиман авун, игьтимал авун, фикирун; zənnimcə зи фикирдалди (иг
Полностью »is. 1) supposition f ; opinion f, avis m ; mənim ~imcə. . . à mon avis ; mən öz ~imdə yanılmamışam j’ai eu raison dans mes suppositions ; ~ edilmək êt
Полностью »i. 1. (ehtimal, güman, mülahizə) supposition, conjecture; opinion Mənim zənnimcə ... In my opinion..
Полностью »сущ. 1. предположение, догадка, предварительное суждение о чем-л.; предчувствие 2. память. Zənnim korlanıb память мне изменяет 3
Полностью »is. [ər.] 1. Kafi dəlil üzərində əsaslanmayan ehtimal, güman, qeyri-qəti fikir. Qəzetin olmadı bu həftə əyan; Yüz yerə getdi zənnü fikrü güman
Полностью »