ÇAPQIN
сущ. разбой, грабёж, ограбление, налёт
сущ. чапхун; рехъ атӀун, къакъудун, тарашун; чапхунчивал, тарашчивал, къулдурвал.
Полностью »Soyğunçuluq məqsədilə silahlı basqın, çapovulçuluq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Genə görəsən haraya çapqına gediblər
Полностью »i. foray, robbery, brigandage, inroad; ~lıq etmək to foray (d.), to make* a plundering raid (on)
Полностью »is. Soyğunçuluq məqsədilə silahlı basqın; quldurluq, çapovulçuluq, yolkəsmə, çapqınçılıq. Qubernator həmişə deyirdi: – Çaparxanaların hər birində Rəhi
Полностью »