sif. məc. hospitali//er, -ère
sif. 1. Firavan yaşayan, çörəyi bol olan; varlı, bərəkətli. [Nəcəfalı Şahmara:] Hümmət bu kəndi çörəkli eləyib, bala! B
Полностью »прил. 1. хлебный: 1) обильный хлебом, урожайный. Çörəkli diyyar хлебный край 2) перен. разг. выгодный, доходный, прибыльный
Полностью »прил. 1. фу авай; варлу, берекатлу; // пер. гъил ахъа, заха, мугьман кӀани; 2. рах. фу квай, гзаф къазанжи авай; çörəkli iş фу квай кӀвалах
Полностью »ÇÖRƏKLİ – QƏDDAR Gözəllikləri səbəbinə onları çörəkli adamlar almışlar (M.S.Ordubadi); Qəddar, qaniçən adamdır (M
Полностью »