ÇƏRMƏKİ
сущ. кӀута (ли гатана кьулу авун патал).
is. Gönü döyüb yastılamaq üçün alət, çəkic. Çəkməçilər önündə döşlük, əldə çərməki, ayaqyalın çıxmışdılar
Полностью »(Göyçay, Lənkəran, Şamaxı, Şuşa) gönü döyüb hamarlayan bürünc alət. – Çərməkini itirmişəm, bilmirəm gönü nejə döyüm (Şuşa); – Çərməkini yavaş vur, sın
Полностью »